Venom – From The Very Depths

Het is net 2015 en ik word nu al getrakteerd op een cadeau. Venom brengt een nieuw album uit. Het vorige album Fallen Angels is voor mij één van de betere cd’s van de afgelopen jaren en ik kon dus niet wachten totdat ik eindelijk de nieuwe cd eens kon beluisteren.
Eruptus is een aanstekelijk begin en bouwt in ongeveer één minuut de spanning flink op, waarna gelijk de beuk erin wordt gezet met titelnummer From The Very Depths en The Death Of Rock ’N Roll. De up tempo nummers gaan in een  treinvaart voorbij, voordat je het weet zijn ze voorbij. Van dit soort up tempo nummers heeft Venom er gelukkig genoeg. Met onder andere Long Haired Punks en Grinding Teeth kan ik mij heerlijk vermaken. Naast deze up tempo nummers heeft Venom ook oog voor afwisseling. Dit in de vorm van Smoke en Evil Law. In deze twee nummers zijn de gitaarriffs van gitarist Rage voor mij de ster. Vooral in Smoke horen we vele fantastische gitaarsolo’s, die een waar spektakel voor je oren zijn. Zoals eerder genoemd is er veel afwisseling op de cd te horen en na te hebben gesproken over up tempo en langzamere nummers, zijn er ook nummers die er tussenin zitten. De nummers die hier bij passen zijn Crucified, Mephistopheles en Wings of Valkyrie. De afwisseling tussen het langzamere en snellere spel is werkelijk fantastisch. De riffs en grooves vliegen je om de oren, waar ik persoonlijk heel erg van houd. De echte toppers zijn in mijn ogen Temptation en Stigmata Satanas. Beide nummers hebben een goede opbouw en zijn weer voorzien van een goede groove. Temptation is een soort explosie na het wat langzamere Smoke en is de drumpartij in mijn geval ook erg strak en goed gespeeld. Stigmata Satanas heeft bijna hetzelfde concept als Temptation en kan ik weer eens heerlijk genieten van een geweldig nummer. Leuke extra is de live versie van het nummer Rise. Een uptempo nummer waarmee de snelheidstrein genaamd Venom tot stilstand komt.
Een klasse album. Ik had hoge verwachtingen, en gelukkig heeft Venom deze helemaal waar gemaakt. Dit ablum vind ik net zo goed en misschien wel beter dan Fallen Angels. Een waardige opvolger. Ik zit nou al te wachten op de volgende.

Related posts

A La Carte – Born To Entertain

Objector – Slave New World

Grendel’s Sÿster – Katabasis into the Abaton/Abstieg in die Traumkammer