Vincent Starwaver heeft nu al vier sterke singles uit van zijn aanstaande album. Dat album werd al maanden geleden in het vinyl geperst, maar u moet vanwege de viruscrisis nog tot volgend jaar wachten tot u dat ook in de winkel vindt. Geloof me vrij, uw geduld zal beloond worden.
De Belg Bart Vincent zullen de oudere muziekliefhebbers nog kennen als de ene helft van het creatieve duo achter indierockband Thou. Met die band maakte hij eind de jaren ’90 en begin 2000 heel interessante, arty rock die vooral geliefd was bij muziekcritici en die de band een plek op Pukkelpop en Rock Werchter opleverde, naast succes in Nederland en Frankrijk.
John Parish, die van PJ Harvey en Eels, was fan en ze brachten een album en een EP uit bij Brinkman Records. Vincent deed in die periode ook mee op één track van Bettie Serveert. Na Thou ging hij aan de slag als producer en geluidstechnicus (Too Tangled, Inwolves, Kapitan Korsakov, Melanie De Biasio).
Als Vincent Starwaver stak hij in 2015 al eens de neus aan het venster met akoestische solo-optredens, maar nieuw studiomateriaal bleef uit. Dat is er nu alsnog. Liefst vier singles vormen de aanloop naar het volgend jaar uit te brengen album Goodnight Honeybun. De albumtitel verwijst naar de woorden waarmee Frank Sinatra indirect zijn kinderen slaapwel zei na een radio-uitzending. Voor dat album verzamelde Vincent een fijne band met Alan Gevaert op bas (2Belgen, Reena Riot, Arno, dEUS, …) en Steve Slingeneyer op drums (Tracy Bonham, Tiga, Soulwax, Waldorf, …) en met voorts nog extra gitarist en studiorat Serge Hertoge (Liz Aku, Dirk Blanchart, …) en Elke De Mey (Love Like Birds) die wat backing vocals doet.
Het album zou uitkomen in maart, met een releaseshow in thuisstad Gent en een heuse tournee erachteraan, maar de coronacrisis veegde al die plannen van tafel. Tussen de twee lockdowns in kon er wel akoestisch gespeeld worden, o.m. als support van Roosbeef, maar hoe mooi die duo-optredens ook waren, ze laten maar een glimp horen van de rijke productie en arrangementen van het album. Singles uibrengen was dan voor Vincent Starwaver het beste alternatief.
De eerste drie singles, Gimme A Reason, When Did The Sun Go Down en Where Do You Go From Here, liggen deels in het verlengde van dat van Thou: soms smooth maar altijd heel inventief geproduced, en steevast met een twist die je niet zag aankomen. Ten opzichte van Thou zijn de synths veel minder prominent aanwezig. Er zit een zekere fragiliteit en integriteit in de tracks en het zijn geen hapklare rocknummers. Vincent is niet de man van de Grote Boodschap, maar deze singles intrigeren genoeg om je bij de les te houden.
De vierde single, Go Around, is opvallend anders dan de drie. Deze heeft een hele 90’s-vibe, zoals recent ook DIRK., waarbij Vincent de slacker van Beck en The Lemonheads koppelt aan het weerbarstige van dEUS en Evil Superstars.
Als songschrijver, zanger en muzikant zit Vincent Starwaver op zijn eigen wolk. De naam Starwaver past perfect bij zijn schijnbaar naïeve rock. Talent te koop.