Virus Inhumanity is een groove/deathmetalband uit Belgisch Limburg. Ze verspreiden hun virus reeds sinds 2019, nog van voor er sprake was van covid. Maar hun virus verspreidt zich met een zelfde hardnekkigheid. Deze band heeft met The Black Face Of Death zonet zijn debuutalbum digitaal uitgebacht. De fysieke release volgt in 2024.
Virus Inhumanity heeft al een mooi traject afgelegd, met supports voor bands als Shuulak, TerraDown, Angelcrypt, A Goat As Our Shepherd, Human Vivisection, Objector, Exoto en Bodyfarm. Hun eerste concert in Nederland had op Brutal Geleen moeten zijn, als support van Hurakan uit Frankrijk, maar dat werd verhinderd door dat andere virus. Dat maakte dit Belgische vijftal ruimschoots goed door dan maar in de AFAS in Amsterdam te spelen, op de Talent Stage na het concert van Gojira deze zomer. Dat is overigens één van de bands die bij Virus Inhumanity zorgen voor inspiratie, naast Lamb Of God, Sepultura, Decide en In Flames.
Geen van al die diverse invloeden neemt echt de overhand op dit debuutalbum. De groove is in elke track heel prominent aanwezig en de grunts geven de sound een flinke duw richting (brutal) death. Alles hangt heel organisch aan elkaar en er wordt op een hoog niveau gemusiceerd. Productie en mix zijn top, net als de songopbouw en de beperkte extra toevoegingen. De intro is een beetje voorspelbaar, maar speelt mooi met het thema van de virusinfectie.
We zouden geen reviewers zijn als we niet ook een paar opmerkingen zouden hebben. Het geluid zit heel volgepropt, met weinig rustpuntjes voor de luisteraar en met weinig ademruimte waarin één van de vijf bandleden even in de spotlights mag staan. Een aantal tracks stonden reeds op de eerste EP van Virus Inhumanity en er zijn een paar ‘inconsistenties’. Niet dat er een groot niveauverschil is, maar het lijkt dat er bij de twee opnamemomenten andere keuzes gemaakt zijn, bijvoorbeeld in drumgeluid en afmixen. Maar dan zitten we al met een vergrootglas te zoeken naar onvolmaaktheden.
De band speelt in de meeste lyrics mooi met het virus-thema, maar zodra ze dat loslaten, vervallen ze wel in dertien-in-een-dozijn-deathmetal lyrics. Songtitels als Karma Kills en Baptized in Fire kan je bij wijze van spreken op de helft van alle deathmetal-releases tegenkomen. Dimi heeft een aangename grunt die niet snel verveelt, maar die wel ook de hele tijd op exact hetzelfde punt blijft in het spectrum van timbre, volume, hoogte, ritme, power, … Er zijn pogingen gedaan om dat wat te verhelpen, maar die vlakke lijn staat in schril contrast met de veelzijdigheid en virtuositeit van bijvoorbeeld de gitaristen.
De beste tracks zijn titeltrack The Black Face Of Death, Virus Inhumanity (met gastvocalen van Nick Brouwer van TerraDown) en (In)Sanity. The Black Face Of Death is een heel aangenaam album van een band die talent weet te combineren aan grinta en vastberadenheid.