Vitriol – Suffer & Become

De extreme death metal band Vitriol uit Portland, Oregon heeft in relatief korte tijd een flinke reputatie op weten te bouwen. Live weet de groep met uiterste precisie de hoofden in beweging te krijgen en met hun brute, technische en extreem aggressieve interpretatie van het doodsmetalen genre blazen ze ook op plaat vriend en vijand ongenadig hard weg. Met Suffer & Become is de band alweer toe aan het tweede full-length wapenfeit. 

Na het ronduit geniale To Bathe From the Throat of Cowardice uit 2019 was het even wachten op nieuw werk. Een re-issue van de Antichrist EP bleek in 2021 slechts een matig doekje voor het bloeden voor de ongeduldige fans. Gelukkig blijkt dat de band niet stilgezeten heeft, getuige de tien nummers tellende schijf die nu voor ondergetekende ligt. 

De plaat begint onheilspellend. Een spookachtige sample zwelt aan waarna de leadpartij er doorheen zoemt alsof er een wesp mijn hersenpan in gevlogen is. Het geheel geeft zo’n bijzonder onaangename en ongemakkelijke sfeer dat mijn maag bijna meedraait met de wervelwind van klanken. Dan knalt de band alle registers open; krankzinnige riffs, smerige, brute vocalen en hyperagressief drumwerk zetten de toon. Voor wie het nog niet duidelijk was; Vitriol is terug en tuurt met verwrongen smoel diep de ziel in. Dit is geen gemakkelijke muziek, allesbehalve. Vitriol houdt hier een kapotte spiegel op waarin de luisteraar de meest donkere, smerige kant van zichzelf tegenkomt. 

De band geeft aan dat Suffer & Become geen makkelijke plaat geweest is om te schrijven. Het kostte veel pijn en moeite wegens het ongemak en de emotionele diepte die de bandleden in deze schijf gestopt hebben. De titel is daarmee dan ook perfect voor zowel de plaat zelf als het proces wat er aan ten grondslag heeft gelegen. Er wordt constant gebalanceerd op de meest extreme grenzen van death metal en de band zoekt bewust naar de plekken waar het bij de luisteraar gaat wringen. De duisternis overheerst, zeker ook in tweede track The Flowers of Sadism. Het nummer handelt over het vroeg ontwikkelingstrauma van zanger Kyle Rasmussen en de daaruit voortvloeiende ontwikkeling van sadistische impulsen. Het nummer voelt als een catharsis voor de zanger terwijl het de luisteraar diep de duisternis inzuigt. 

Wat opvalt aan Suffer & Become is dat de plaat extremer is qua technische uitspattingen en toch meer gefocust klinkt dan vorig werk. De heren zijn duidelijk gegroeid in hun songwriting vaardigheden en er is geen zwakke broeder aan te wijzen onder de 10 nummers. Wel zijn er wat hoogtepunten, getuige het zeer knappe instrumentale Survivals Careening Inertia. Het nummer begint met een extatische akoestische intro compleet met blastbeats die eronder door knallen. Het geheel geeft het gevoel boven de wolken te zweven waarna de sfeer compleet omslaat en een vrije val ingezet wordt terug de duisternis in. Het daaropvolgende Weaponized Loss is van een dermate hoog level aan extremiteit dat het bijna pijn doet. Logzware riffs volgen schizofrene loopjes op en de lage brul van Rasmussen wisselt hij af met een zeer smaakvolle verwrongen hoge rasp. 

Door de hele plaat heen valt op dat Vitriol een goeie balans heeft gevonden tussen chaos en (relatieve) rust. Er zit een heerlijke dynamiek tussen blastbeats en langzamere ritmes, waardoor het geheel ademt en er ondanks de extremiteit (want extreem is dit in elke zin van het woord) toch genoeg ruimte blijft voor sfeer en ambiance. De productie draagt zeker bij aan het ongemak wat deze plaat ademt. Het geheel is op vrij moderne wijze dichtgesmeerd en de gitaren klinken behoorlijk ‘gritty’ waardoor alles een aardige aanslag op het gehoor en de psyche is. Ongetwijfeld een bewuste keuze maar toegankelijker maakt het de plaat niet.

Gitzwart, loodzwaar en hyperagressief. Aan superlatieven geen gebrek bij Vitriol. De band weet met Suffer & Become een ijzersterk en gevarieerd vervolg op To Bathe From the Throat of Cowardice neer te pennen. Voor de gemiddelde metal luisteraar zal dit alles veel te heftig zijn, maar voor de liefhebber van de écht extreme grenzen van het death metal spectrum is dit nu al een plaat voor de jaarlijsten! 

Related posts

The Bruisers – Independence Day

Devil’s Cigarette – I Wanna Be On TV

Distant – Tsukuyomi: The Origin