Het debuutalbum van de band laat een bijzonder geluid horen dat het meest in de progrockhoek ligt, maar aan de rustige zijde daarvan met een uitstapje in bijvoorbeeld Out Of The Maze dat ik zou willen categoriseren als popprog of progpop. Toetsenist Elisa legt in Time Remembered een klassiek accent op de muziek, en laat in Perfect Place een prachtig stuk muziek horen. Het nummer ligt het dichtst bij het Pink Floydgeluid en is heel mooi opgebouwd. Een nummer waar de band met recht trots op mag zijn. In Dark Days krijgen ze een soort diepte in de muziek. Het lijkt werkelijk of je in een driedimensionale muzikale trip bent belandt. Het gitaargeluid van Karl past heel goed in het nummer en de wat trage zang ligt in balans met een opzwepend onderliggend ritme. Het serene karakter weet Vly ook in Hypnotic en Silver Beaches vast te houden. Qua zang is het stemgeluid van Keith Gladysz opmerkelijk te noemen. In Circles en Message In Water is de zang niet zuiver en ligt het niet in de lijn van de rest van de compositie. In Headache is zijn stem breekbaar en liggen er overeenkomsten met het geluid dat ik gewend ben van Prefab Sprout terwijl hij aan de andere kant in Dark Days het nasale en intrigerende geluid van Mike Scott van The Waterboys benadert.
Al met al is het album I / Time bijzonder te noemen. Er zijn nummers die ik meteen skip, maar er liggen pareltjes in het water van Vly. Ik hoop stellig dat ze op het volgende album wat meer evenwicht weten te vinden, want de potentie is zeker en stellig aanwezig.
