Voltage – Travellin' men

Vier jaar geleden wordt het uit Eindhoven afkomstige Voltage opgericht. In eerste instantie speelt de band covers maar al snel wordt duidelijk dat de heren meer in hun mars hebben. Na eerder al twee EP’s uitgebracht te hebben is met Travellin’ men het eerste volwaardige album een feit. Op het podium maakt de groep een overdonderende indruk. De vraag is dan ook of ze dat gevoel eveneens weten over te brengen in de studio.
Het antwoord is ja. De aanstekelijke en opzwepende boogierock blijkt ook prima te werken binnen de studiomuren. Dat komt voornamelijk door de kwaliteit van de nummers en het vertoonde spel. Het gitaarwerk van Dave Vermeulen en Gijs Heijnen is uiterst smaakvol en bovendien beschikt Vermeulen over een uitstekende stem. Het is altijd moeilijk om je in dit genre te onderscheiden want alle gitaarriffs zijn al duizenden keren eerder gedaan maar toch weet Voltage er een eigen draai aan te geven. Een ander bijkomend voordeel is dat er niet veel bands zijn die boogierock op de juiste manier kunnen spelen waardoor een band als Voltage vrij zeldzaam is. Het is duidelijk dat de heren vooral beïnvloed zijn door de oude Status Quo want de 12 bar shuffle viert hoogtij op dit album.
The long road home, Travelling man en Get over it denderen als een voortrazende trein over je heen. Ook het heerlijke She’s my baby, Rooster en het uitstekende Cruisin’ met heerlijk gitaarwerk zijn onweerstaanbaar. Stray dog boogie en Money train zijn stampers zoals Status Quo ze al jaren niet meer maakt. Dat de heren echter niet alleen kunnen rocken bewijzen de rustpuntjes op het album. Sterker nog, het prachtige River en het geweldige Motherfucker Jones zijn mede door de formidabele stem van Vermeulen de hoogtepunten van dit prima debuut. Het geeft tevens de veelzijdigheid van de band aan.
Is er dan helemaal geen kritische noot te vinden? Ach, de productie had wellicht iets sprankelijker gekund. Vooral het drumgeluid komt er nogal bekaaid vanaf maar dat zal wellicht te maken hebben met het beperkte budget. Maakt verder ook niet uit. Met Travellin’ men geeft Voltage een definitief visitekaartje af.