Nieuwjaarsdag is een dag om een jaar af te sluiten en een nieuw jaar te beginnen. Toch blijven er zo rond de jaarwisseling altijd een paar albums liggen die op de grens nog uitgebracht zijn. Zo ook met Hail To The King. Met het album Locked & Loaded luidde Voodoo Circle het jaar 2021 in en met het nieuwe album Hail To The King sluiten ze namelijk 2024 af, waarmee de regelmaat van een album in drie jaar een vervolg heeft gekregen.
Op het nieuwe album vinden we, natuurlijk, naast Alex Beyrodt wederom zanger David Readman en drummer Markus Kullmann in de line-up. Dit keer bijgestaan door de Nederlandse bassist Alex Jansen. Muzikaal betekent dit een vervolg op het vertrouwde geluid dat we al zoveel jaren mogen ervaren bij Voodoo Circle. Sterke rock in de beste traditie met stevige knipogen naar Rainbow, Deep Purple en Whitesnake, mede door het warme stemgeluid van David Readman. Een zanger die mij altijd weet te bekoren met zijn zangstijl.
Het album opent goed met Lay Down Your Lovin’ waarin de geest van Whitesnake uitermate goed tot zijn recht komt. Strak, sterk en stevig weet Voodoo Circle meteen te overtuigen. Wanneer David Readman de zinnen ‘I Lost Me An Angel, And Met The Devil In Disguise’, komen we automatisch bij Sweet Little Sister. Muzikaal klinkt het allemaal een stuk zwaarder. Een soort zompige rock met een southern randje. De verbininng ligt in de zinsnede ‘Sweet Little Sister A Devil In Disguise’. We hebben haar gevonden. Verder klinkt het allemaal weer als een klok en toont David op het ijzersterke fundament zijn uiteenlopende kwaliteiten.
Daarna komt de duivel sterk terug in Stand Your Ground. Een gevarieerd stuk muziek waarin gitarist Alex Beyrodt zichzelf lijkt te hebben uitgedaagd om zijn gitaarspel op diverse manieren te verwerken in een compleet stuk muziek. Een prachtcompositie waarin gebruik wordt gemaakt van een echt koor en, zoals het bij Voodoo Circle standaard lijkt te zijn, een aantrekkelijk refrein. Dat Alex een zwak heeft voor het geluid van Lep Zeppelin lijkt hier wel naar voren te komen. Mar ook later in Black Country is die link goed te leggen. Vergelijkingen met Kashmir mogen getrokken worden. Niet alleen muzikaal gaat Black Country terug naar de dagen van weleer. Alex verkent diverse manieren van gitaarspelen omdat de compositie daar nu eenmaal om vraagt, volgens hem. Tekstueel grijpt David Readman terug op de dagen dat de mijnen in het Verenigd Koninkrijk nog in volle glorie werken. Als zoon van een mijnwerker zet hij zijn persoonlijke ervaringen neer als zoon van de mijnwerker.
Dat muziek tijdloos kan zijn, bewijst Voodoo Circle meerdere malen met een uitgebreide discografie. Op het nieuwe album grijpt hij met Billy’s Song en All For One terug naar de jaren negentig. Samen met toetsenist Tony Carey nam hij toen voor de band Sinner de beide composities op (die overigens alleen in Japan uitgebracht werden toentertijd). Overweldigend door zijn ervaring toen om met Tony Carey samen aan muziek te werken, zijn de beide composities altijd in zijn hoofd blijven hangen en voor Hail To The King vond hij het passend om ze opnieuw op te nemen. Dat de beide composities al ruim drie decennia oud zijn, is absoluut niet te merken. De muziek van Voodoo Circle blijkt ook op het nieuw album tijdloos. De twaalf composities staan als een huis en krijgen voor mij een extra mooi accent door de zang van David Readman. Heden en verleden lijken steeds bij elkaar te komen in goede rock. Als laatste zou ik dan nog de compositie Castles Made Of Glass eruit willen pikken. Eén van mijn favoriete composities op het album door de strakke rock waarop het gestoeld is, waarin de invloeden van Whitesnake en Led Zeppelin mooi naar voren komen en waarbij de tekst me triggert. Hail To The King is een album in de beste traditie van de band en ik kan er met een gerust hart weer drie jaar tegenaan.
Als extraatje nog de video bij de onuitgebrachte single Sweet Devotion uit 2021.