Het nieuwe album van Vreemde Kostgangers is de laatste van een trilogie.
Mist is het laatste kunststukje van Boudewijn de Groot, George Kooymans en Henny Vrienten, een illuster drietal. Vlak voor de uitbraak van COVID19 maakte het drietal bekend nog eenmaal een tour langs de theaters te doen, een allerlaatste reeks van live concerten. De reden was simpel, De Groot wilde niet meer live optreden.
Hoe anders kan het lopen, de tour werd gecanceld, Kooymans moest stoppen vanwege een ALS diagnose en Henny Vrienten overleed eind 2022 aan longkanker. In het artwork van dit album is te lezen waarom het album alsnog uitgebracht wordt: ‘In liefdevolle herinnering aan Henny. Het was zijn nadrukkelijke wens dat dit album er zou komen.‘. En dus ligt het album deze week in de winkels.
De voorkant doet enigszins aan als rouwkaart en er zijn opvallend veel toespelingen op de dood in de teksten. Maar het is absoluut geen somber of depressief album, integendeel. De nummers zijn samen gemaakt en toch draagt elk nummer de handtekening van één van de drie. Het nummer Hoe Meer Ik Dichterbij Kom is een heel persoonljik nummer van De Groot over zijn moeder, hij zette het op zijn album Windveren dat in 2022 uit kwam. De versie op Mist is anders, hier is de muziek geschreven door Kooymans. ‘Hij zong de demo thuis zo verschrikkelijk goed in dat die het verdient bekend te worden‘.
Zo zingt Vrienten de nu wrange tekst ‘Zal ik ooit aan liggen kunnen wennen’, en bezingt Kooymans zijn onvoorwaardelijke liefde aan zijn gitaar in het nummer Fender Strat. Tussen de dertien nummers staan nummers van reeds overleden Nederpophelden. De Liefde Kent Geen Tijd wordt gezongen door Kooymans, de tekst is van Thé Lau die het nummer jaren geleden al aan Kooymans gegeven had met de boodschap er iets mee te doen. Jan Rot schreef mee aan het door De Groot gezongen Ik Speel Gitaar.
De nummers liggen lekker in het gehoor, de teksten zijn persoonlijk maar ook spitsvondig en grappig. Intieme nummers worden afgewisseld met uptempo nummers. Het allerlaatste nummer Zeg Me is een vrolijk klinkende afsluiting van een fantastisch album. De afsluiting van een mooi boek dat helaas maar drie hoofdstukken heeft gekend. Het is niet anders.