Vreid – Lifehunger

Wanneer je van gevarieerde deathmetal houdt, moet je zeker het laatste album Lifehunger van Vreid beluisteren. Zelf omschrijven ze hun muziek als Norwegian Black and roll. Feit is dat deze Noren een gevarieerde pot herrie neerzetten die gesierd wordt met verrassende elementen. Tot nog toe leverde Vreid sinds hun bestaan in 2004 al zeven albums af die veelal composities bevatten die geïnspireerd zijn door historische gebeurtenissen in thuisland Noorwegen.
Met Lifehunger voegen ze een nieuw hoofdstuk toe aan hun toch wel uitgebreide oeuvre. Wanneer je met de term deathmetal in je achterhoofd het album opzet, krijg je misschien het idee om bedrogen uit te komen. Het akoestisch getokkel in Flowers & Blood is gewoon bloedmooi en heeft in de verste verten geen raakvlakken met enige vorm van metal dan ook. Daar komt echter verandering in wanneer Vreid One Hundred Years inzet. Er wordt al snel een granieten deathmetalmuur opgericht die de ether genadeloos geselt, maar ook hier staat de verrassing om de hoek wanneer er een gangbare melodie de overhand gaat voeren. Het is de mix van deathmetalgeweld, melodie en een lekkere gitaarsolo die voor de afwisseling zorgt en daardoor de compositie zeker interessant houdt. Er wordt gebruik gemaakt van een vorm van clean vocals en ook het gevoelige akoestische gitaarspel is wederom aanwezig.
In Lifehunger is het karakter een stuk zwaarder van aard en deze wordt voornamelijk gevoed door een sterke riff met daarnaast een krachtige gitaarmelodie. Lifehunger is gezegend met een dijk van een groove. In Hello Darkness bevat een soort van (Gothic) rock. Een compositie die niet heel bijzonder klinkt, maar leuk is.
Vreid is echter een kei in sterke riffs die een compositie tillen. Black Rites In The Black Nights heeft zo’n riff die door het drumgeluid mooi wordt gevoed. Maar naast de riffs zijn zeker de gitaarmelodieën niet te versmaden. Juist bij de krachtige zang zorgt het gitaarspel voor een alternatieve noot die bijvoorbeeld Arch Enemy ook vaak gebruikt in de composities. Sokrated Must Die en Heimatt zijn twee composities die vooral opvallen door dit overtuigende gitaargeluid, maar waarin ook het basgeluid mooi naar voren wordt gehaald.
Lifehunger is voor mij deathmetal. Maar dan wel deathmetal met afwisseling en dat bevalt. Het houdt het album scherp en laat horen dat Vreid meer is dan een doorsneeband.