Muzikaal is Rise up wederom een mooie combinatie van vooral Work of Art en Eclipse maar lijkt ook Journey weer voor de nodige inspiratie gezorgd te hebben. Met het eerste album maakte Soto een lange neus richting Journey die hem kort daarvoor op niet al te nette wijze aan de kant hadden geschoven. Nog nooit zong hij zo goed en leek hij zich meer dan ooit te willen bewijzen. Ook op deze nieuwe plaat voelt Soto zich als een vis in het water.
Het nadeel van zo’n geweldig debuut is dat de verrassing er bij het tweede album wel enigszins vanaf is omdat je weet wat er gaat komen. Met Rise up is dat niet anders en in dat opzicht maakt het niet zo’n verpletterende indruk als die eerste plaat. En eerlijk gezegd hebben de nummers over het algemeen ook niet datzelfde hoge niveau. Maar dat zijn eigenlijk de enige kritische noten want ondanks alles zijn er maar weinig bands in het genre die kwalitatief zo goed zijn.
Catchy songs met een kop en een staart, uitstekend gitaarwerk, Soto’s heerlijke stem en een prima productie maken Rise up tot een album die op voorhand bij veel melodieuze rockers ongetwijfeld hoog zal eindigen in de jaarlijstjes van 2013. Nummers als Walk away, Learn to live again, The moment, Broken wings en Still unbroken laten weinig te wensen over. Het zou toch leuk zijn als de heren eens een aantal optredens in Europa zouden doen!