Met het uitbrengen van de single Ego vorige week kwam er een einde aan een reeks van vijf singles die nu verzameld zijn op de EP Brinicles.
Wake Of Dawn is een (nieuwe) Nederlandse band die een unieke mix van metal, pop en EDM maakt. Zanger/gitarist Gene ten Braak heeft al de nodige ervaring opgedaan bij Distant en To Heaven Earth Is Hell, gitarist Sietse de Krieger is een bekende bij Raven Called Sin, Crisis Theory en is ook solo actief. De band wordt aangevuld met bassist Bram Brijan en drummer Bob Mali. Met de EP deelt Wake Of Dawn, naar eigen zeggen, hun innerlijke gedachten en angsten en biedt een energieke uitlaatklep voor mensen die vastlopen in het najagen van hun dromen, terwijl ze ook laten weten dat ze niet alleen zijn.
2023 gaat het jaar zijn voor de band die enorm veel potentie in zich heeft en een meerwaarde is voor de Nederlandse metalscene.
De metalcorespetters vliegen je om de oren bij de laatste single Ego. Het (negatief) reageren op sociale media en de FOMO-cultuur krijgen een muzikale vertaling in een compositie waarin gevoelens elkaar afwisselen. Van licht overpeinzend tot vurig uitschreeuwend. Voor de gelegenheid wist de band Timo Somers te strikken voor een fijne gitaarsolo.
Met Nightlights krijgt de metalcore nog meer input. Een vergelijking met bijvoorbeeld Parkway Drive is wel op zijn plaats. Ook hier het subtiele spel tussen een krachtig geluid en rustige stukken. Dan heeft Sad Nostalgia in al zijn facetten een andere impact op de luisteraar. Het is net een beetje anders en kent een donker karakter. Wake Of Dawn beweegt zich hier meer richting de rock dan de metalcore. Het gitaardecor is lekker stevig en de bijbehorende zang heeft net een ander accent. De laatste minuut wordt er nog zwaar ingezet en dat is een mooie aanloop naar de start van Sword Of Damocles. Het start nog allemaal vrij rustig, maar al gauw krijgt de compositie meer elementen uit de deathcore in zich. Een stukje zang in Latijn geeft de compositie een mooi contrast en door de versnelling neemt Wake Of Dawn je mee van de hemelse kerkzang naar de gedrochten van de hel. Het is leuk hoe bassist Bram even zijn moment heeft na vier minuten.
Met Wanderlust wordt de EP op een waardige manier afgesloten. Het kenmerkende geluid van Wake Of Dawn is zeker aanwezig.
Brinicles laat een vurige jonge band horen die een veelzijdig geluid neerzet en consistent hierin een belofte lijkt te zijn voor de metal.