Warrior Soul – Back On The Lash

Wow! Heel even lijkt Kory Clarke, de man achter Warrior Soul, terug te keren naar het roemruchte verleden. Het intro American Idol refereert aan het werk uit de beginjaren. Alleen zingt hij nu over de American Idol in plaats van ‘We Are The Government’. Het daaropvolgende I Get Fucked Up heeft de groove die Warrior Soul groot gemaakt heeft. Wat een heerlijke gitaarriff. Back On The Lash borduurt succesvol voort op dezelfde ingrediënten. Kory lijkt zowaar weer wat beter te zingen. Nog steeds hees, maar het klinkt allemaal weer als vanouds. De afwisseling tijdens Further Decay, met een leuk seventies space moment, laat echter horen dat de zang van Kory minder uit de verf komt bij rustigere stukken. Daarna trekt vooral gitarist Stevie Pearce weer alle groove registers open tijdens nummers als Thrill Seeker en Going Broke. Wat een geweldig gitaargeluid. Vooral dankzij zijn gitaarwerk en het feit dat Warrior Soul ouderwets goede nummers weet te schrijven is dit album het beste sinds tijden. De laatste platen werden steeds harder en directer. Dit ging ten koste van melodie en gevoel. Dat is, samen met die heerlijke groove in de nummers, weer helemaal terug. Warrior Soul is weer met recht een hardrock band die dit weet te mixen met punk(rock). Dit is rock ‘n roll zoals het moet klinken. De enige minpuntjes komen pas op het einde van de plaat. I Got The Rock klinkt eendimensionaal en That’s How We Roll doet het wel iets beter, maar mist de klasse van het begin. Back On The Lash is en blijft echter de beste plaat van Kory sinds tijden. Het kan bijvoorbeeld moeiteloos concurreren met platen als The Space Age Playboys of Chill Pill.
Warrior Soul 
https://youtu.be/b4eZf7Gbzok?list=PL_PPSRqHfAU_RZ3X5HQNdMELUMAi8EEuH