Grain Of Sand is met een voice-sample een opstapje naar Devolution. Het gevoelige gitaargeluid vraagt er uiteindelijk om, om uit te monden in een geluidsexplosie en dat wordt bewaarheid waarna de sfeer moeiteloos in Devolution overvloeit. Zelf vind ik het jammer dat in dit nummer de grunt en clean vocals samen een ‘refrein’ zingen. Van het korte Mouth Runner is kort geleden de videoclip gelanceerd. In slechts 1 minuut en 48 seconden weet de band alles uit de kast te halen. Het tempo is ultrasnel, daarna is er dusdanige stijl-/tempowisseling dat het onmogelijk is om je hoofd stil te houden. In Pro Ana wordt de spanning danig opgevoerd met een gitaarriff dat later vergezeld wordt van de drumpartij om te evolueren in een pakkende groove. Het eerder genoemde contrast komt zo treffend naar voren in 21st Century Con Artist (met een waanzinnig humoristische videoclip) en Icarus. De combinatie van brutaliteit en emotie is kenmerkend voor deze nummers. Icarus blijft als nummer lekker in je kop hangen. Via Sanctuary komen we bij Elegy een zwaar instrumentaal tussenstuk om te stranden in xJesusx, een nummer met een sterke melodielijn en wederom een uitzinnig temp. Ook hier blijft het energieniveau van ongekende hoogte. En dan zijn we beland bij een favoriet nummer van mij op de cd. Scum Of The Earth (niet te verwarren met de gelijknamige band) is ontzettend gevarieerd en combineert het beste uit alles waar Wasted Bullet tot dusver voor stond/staat. Dit is compleet en zou voor mij een volgende single mogen zijn. Na het snelle Balthasar komt alweer het laatste nummer dat toepasselijk I See The End is getiteld. In den beginne lijkt het een rustige uitloper van de cd totdat de zang inzet en de laatste energie er wordt uitgeperst.
Met Wasted Bullet mogen we in onze handjes knijpen; dit is een band die binnen de internationale metalcore een waardig speler is. Als liefhebber van Caliban, Lamb Of God, Magoa en Adept heb ik meer dan genoten van Elegy.