Wasted Shells – Dark Matter (EP)

Het leven kan toch een rare wending nemen. Met het album The Collector wist Wasted Shells mij te overtuigen van hun capaciteiten. Op de een of andere manier is de EP Dark Matter mij afgelopen zomer bij de release onopgemerkt gebleven. En net op het moment dat ik de EP oppik en mij laat onderdompelen in de heftige metal van dit collectief plaatsen ze op hun facebookpagina dat ze er mee gaan stoppen om individueel andere wegen te gaan verkennen. Toch krijgen de heren in deze review de aandacht voor hun laatste product omdat de muziek van Wasted Shells gewoon lekker weg klinkt en de aandacht verdient.
De muziek van de band is niet in één vakje te proppen. In opener Tox worden we getrakteerd op stevige metal op thrashmetalbasis met industriële powerelementen. De refreinen klinken lekker en zijn makkelijk te volgen. De veelzijdigheid geeft het nummer snelheid en spanning mee. Een blauwdruk dat ook op Masterplan van toepassing kan zijn. Het tempo ligt minder hoog, maar de intensiteit is minstens zo groot. Terwijl in het uptemponummer Breathe In Breathe Out weer flink snelheid wordt gemaakt. Er ligt een duidelijk onderscheid tussen de coupletten (grunt en flink tempo) en de refreinen (clean vocals en iets rustiger). In de refreinen klinkt het drumwerk goed door en houdt daarmee de voet op het gaspedaal. Wasted Shells kun je echter niet zomaar een thrashmetalband noemen. Er zijn meerdere aspecten uit de metalscene die de nummers sieren. Een goed voorbeeld hiervan vind je in het nummer Lies. In dit nummer komen alle aspecten van metal aan de orde. Er is een duidelijke variatie in stemgebruik en we krijgen te maken met een afwisseling in uptempo thrashystukken, met aan doommetal gerelateerde delen en daar doorheen zijn er de gangbare eenvoudig te volgen bruggetjes om het geheel aan elkaar te plakken. Lies is het nummer dat het hele arsenaal aan elementen in zich heeft en een uitstekend idee geeft van de muziek die Dark Matter bevat. Naar het einde van de EP zakt het tempo maar blijft het interessant om te blijven luisteren, hoewel Today niet een heel bijzonder nummers is, klinkt het toch eenvoudig weg en is het goed volgbaar. Mede door de uitstekende gitaarsolo een nummer dat een goede opbouw kent en blijft hangen. De EP sluit af met een uiterst ingetogen en rustig nummer (2215) dat qua geluid zelfs meer in de richting van een band als Katatonia beweegt.
Met het nummer 2215 sluit Wasted Shells de EP dus af en in 2015 sluit het hele hoofdstuk dat Wasted Shells heet. Jammer. De enige wens die ik dan voor 2016 nog zou mogen hebben is dat de afzonderlijke leden hun kwaliteiten ten dienste stellen van vijf absoluut goede bands die ons vanaf nu gaan trakteren op goed uitgebalanceerde muziek.