Doornroosje schittert vanavond in levendige kleuren. Alternatieve zielen zijn afgereisd voor de poppy punktonen van Waterparks en Stand Atlantic, die deze tour Nederland tweemaal aandoen. Gisteren brachten ze Tivoli tot leven en vandaag betreden ze het pittoreske Nijmegen.
Het is aan het Australische Stand Atlantic om het startschot te lossen. Met drie albums op hun naam en een historie van energieke liveshows zijn zij de perfecte opener voor vanavond. Veel van de nummers vanavond zijn afkomstig van de meest recente plaat F.E.A.R. Zo horen we Hair Out en de meezinger Pity Party, maar Stand Atlantic gaat ook een enkele keer terug naar de begindagen met Lavender Bones. Daarnaast heeft de band een onuitgebracht nummer voor ons in petto. De elektronische invloeden op dit Sex On The Beach sluiten aan bij de richting die ze tegenwoordig inslaan. De bandleden hebben wat moeite (doch plezier) met het uitspreken van Nijmegen, maar na enkele keren hebben ze het onder de knie.
Tijdens Bloodclot krijgt de band ondersteuning van een fan, die op het podium meezingt en dat mag op veel waardering rekenen. De moshpits, maar ook de wall of deaths vliegen ons om de oren en rust is vanavond een vreemde eend in de bijt. Zowel vocaal als instrumentaal is zangeres Bonnie feilloos en dat geldt eigenlijk voor de hele band. Miki’s basgeluiden bulderen door de hele zaal en geven extra kracht aan de catchy nummers. Het enige wat nog ontbrak vanavond waren crowdsurfers. Deze weten hun weg naar voren te vinden tijdens de afsluiter Molotov (OK). Stand Atlantic viert vanavond feest en het publiek was daar getuige van.
Na een korte onderbreking is het tijd voor Waterparks en vooraan wordt er gedrongen om een glimp op te vangen van de vrolijke Amerikanen. Zanger Awsten straalt van enthousiasme en zoekt veelvuldig interactie met het publiek. Voorafgaande aan Stupid For You maakt hij grapjes over de menigte en ook hij durft het aan om Nijmegen uit te spreken, en met succes. Gitarist Geoff draait voortdurend om zijn eigen as, terwijl de zanger ook geen moment stil kan blijven staan. Waterparks weet vanavond een hoop nieuwe nummers in de setlist te proppen. Niet geheel onlogisch met een nieuwe plaat op de plank. Zo komen de verse klanken van Sneaking Out Of Heaven, Brainwashed, 2 Best Friends en Fuck About It opeenvolgend van de nieuwe plaat Intellectual Property af. Deze worden goed ontvangen, want van voor tot achter wordt er mee gezwaaid en gesprongen. Niet alles klinkt vandaag even zuiver, maar dit wordt ruimschoots gecompenseerd door de sfeer in de zaal.
Er is er één jarig en dat mag gevierd worden. De tourmanager komt het podium op onder luid gezang van verjaardagsliedjes. Uiteindelijk zingen we een keer of acht, Lang Zal ‘ie Leven afgewisseld met Happy Birthday To You. De zanger toont zich een praatgrage frontman en de één ligt het, de andere wat minder, maar feit is dat de fans uit de hand eten van de roodharige frontman. Het hardere Royal is rechttoe rechtaan, zonder poespas en klinkt erg goed in deze rode zaal van Doornroosje. Telephone (die te horen is in de hitserie Heartstopper) is catchy, met sporadische ruigheid in de riffs en mede daardoor kan dit op een enorme dosis plezier rekenen.
Waterparks laat ook de kans niet onbenut om wat tracks akoestisch voor te dragen. Zo krijgen we spontane uitvoeringen van Peach (Lobotomy) en Not Warriors, die beide afkomstig zijn van het album Entertainment. Waterparks roept Nederland uit tot leukste land om op te treden van heel Europa en dat wordt hier zeker wel gewaardeerd. Tijdens A Night Out On Earth vragen de heren om crowdsurfers en dat hoeft uw journalist van dienst geen twee keer gezegd te worden en zo begeef ik me voor een korte tijd boven alle fans.
Op de toegift staan verschillende nummers met R&B en elektronische invloeden, die daarnaast een pak harder zijn dan de overige nummers uit deze set. Real Super Dark vertoont zelfs momenten die neigen naar emorap en Turbulent is voor mij het hoogtepunt van de show. Awsten laat tijdens deze nummers, met een aantal perfect getimede screams, zien dat hij unclean ook ongekend goed uit de voeten kan. Funeral Grey laat ons allen nog één keer losgaan op dit drietal.
Als een band een toegewijde fanbase heeft, dan is dat Waterparks wel. De (veelal jonge) fans hebben zich uitbundig laten gaan en achteraf hoor ik in de wandelgangen dat de meesten meer dan één show van deze tour bijwonen. Muzikaal is het geen hoogstaande kost, maar de persoonlijkheid van deze bandleden weet alles te overtreffen en dat lijkt vanavond toch wel het allerbelangrijkste.
Foto’s: Laura Visser – Lauravcaptures