De tijd gaat snel.. Na drie dagen zijn we toe aan de laatste dag van Wave Gotik Treffen. Tot nu toe heb ik me, zoals alle jaren, prima vermaakt. Laten we hopen dat de laatste dag deze trend doortrekt.
In Volkspalast geeft Six Comm een verdraaide goede performance weg. Getooid in legerkledij en masker weet Patrick “O-Kill” Legas, ook bekend vanwege zijn bijdrage aan Death In June, bijgestaan door een dame een uitgekiende lezing van zijn indrukwekkende oeuvre te brengen. Patrick is erg goed bij stem deze keer en hoewel ze dit weekend al voor de tweede keer optreden is de zaal nog steeds goed gevuld. De bijzondere combinatie van neofolk, industriële klanken, aangevuld met drum ritmes maken het een spannend klankentapijt. De show slaat erg goed aan, waarschijnlijk mede door de prima sfeer. Later komt er nog een extra trommelaar bij om de laatste drie nummers extra kracht te geven. Met vertolkingen als The Torture Garden, Red Cloack Hat, Content With Blood en de Death In June cover State Laughter is er een uiterst genietbare performance gegeven. De positieve toon is weer gezet voor vandaag!
Hierna is Vatican Shadow aan de beurt. Muziek waarbij ambient vrij abrupt overgaat in industrial met een techno randje. De stampende beats brengen het publiek mondjesmaat in beweging. Wellicht dat dit door de variatie aan intensiteit van de beat komt. Dit maakt het geheel hypnotiserend. Voor Vatican Shadow zelf is dit voor zijn doen een vrij ingetogen set. Een prima te genieten set wel te verstaan. Wel een set waarbij meer publiek en een meer uitbundige response op zijn plaats is.
In het Schauspielhaus is het dan weer tijd voor Hexperos: een Italiaans middeleeuws ensemble waarvan jullie de opera geschoolde zangeres Alessandra Santovito wellicht jullie ook kennen van het ter ziele gegane Gothica. Vijf man sterk weet met onder andere viool, drums, dwarsfluit samen met een arsenaal aan prachtige nummers, waaronder Queen Mab, Moon Spell en het prachtige Autumnus de zaal in vervoering te brengen. Allesandra beaamt meerdere malen hoe veel plezier ze in het optreden hebben. Indrukwekkend en melancholisch is het devies van dit optreden. Het publiek is dan ook laaiend enthousiast. En terecht!
Als laatste is Theodor Bastard aan de beurt. En hoe! Ondersteund met prachtige visuals weet dit Russische gezelschap een knap staaltje vakmanschap te vertonen. Muzikaal doet het denken aan het recente werk van Dead Can Dance, alleen wat ruiger, elektronischer en soms zelfs rockier. Zanger Yana Veva heeft een dijk van een stem en het geluid is hard maar loepzuiver. Halverwege breekt de soms wat irritant overactieve zanger / multi instrumentalist een snaar op de gitaar. Dit wordt slim opgepakt door de zangeres door te improviseren met een solo van Yana in de vorm van een Mongools lied. Later in de set worden de nummers zwaarder en meer duisterder zodat je op het puntje van je stoel blijft zitten. De respons van het publiek is overweldigend en Theodor Bastard is dan ook meer dan een terechte afsluiter voor alle concerten in het Schauspielhaus.
Conclusie: Wave Gotik Treffen is een belevenis op zich. Eigenlijk doet een review van één persoon geen recht aan de hoeveelheid aanbod, diversiteit en kwaliteit van dit toonaangevende treffen. Met bezoekers uit zo’n beetje alle landen is de relaxte en gemoedelijke sfeer niet te vergelijken met enig ander festival of treffen. Enige minpunt was dat de venues wat eerder open mochten zijn zodat ik nog meer kon zien. De keuze aan optredens was dan ook enorm, waardoor ik toch wel wat heb moeten laten schieten. Het is naast muziek ook nog eens genieten van diverse dansfeesten, kunst, zoals het werk van recent overleden H.R. Giger, lezingen, film en veel, veel meer. Kijk maar eens op de website van WGT voor een verdere impressie. Ik heb me wederom vier dagen uitstekend vermaakt. Voor mij een van de beste festivals, ehh.. ik bedoel treffen, op deze aardkloot. Een treffen welke zowel kan dienen als concertvermaak maar ook als leuke trip naar één van de mooiste steden van Duitsland…misschien wel Europa.