WBTBWB (Max) – Het is belangrijk om niet te forceren

In de recensie die ik mocht plaatsen, naar aanleiding van de nieuwe cd van We Butter The Bread With Butter, heb ik aangegeven dat deze band misschien wel dé nieuwe sensatie gaat worden in metalland. Met de cd Goldkinder en een uitgebreide tour, waar de band momenteel mee bezig is, moet het ook lukken om deze voorspelling uit te laten komen. Tussen de diverse optredens heeft bassist Max (Maximilian Pauly Saux) de tijd gevonden om wat vragen te beantwoorden.
Allereerst de complimenten voor jullie nieuwe cd GoldKinder. Een cd met ‘high-energymetal’. Wat is jouw eigen gevoel bij de cd?
Max: We zijn allemaal binnen de band heel enthousiast, maar ook gespannen, om onze nieuwe cd eindelijk te kunnen presenteren aan het publiek in de vorm van de cd, maar zeker ook om de nieuwe nummers op het podium te laten zien en horen. Het heeft ons veel mogelijkheden gegeven en het laat perfect zien welke weg we voor onszelf momenteel in gedachten hebben.
Kun je ons vertellen hoe We Butter The Bread With Butter zich heeft ontwikkeld ten opzichte van jullie vorige cd?
Max: Met de cd Goldkinder hebben we ons meer kunnen focussen op onszelf als componist. Zowel tekstueel als muzikaal. We konden het ons veroorloven om ons meer te concentreren op de details die binnen de nummers een plek hebben gekregen, dan dat we dat op de vorige cd’s konden. De laatste jaren zijn heel belangrijk voor ons geweest. We hebben veel meegemaakt en hadden de kans om diep van binnen te kijken en zijn ervan overtuigd dat dit de weg is, die we met z’n allen willen bewandelen.
Alles Was Ich Will is de single van Goldkinder. Welke boodschap wil je het publiek meegeven in dat nummer?
Alles Was Ich Will geeft eigenlijk precies weer wat we met de cd het publiek willen meegeven. Het vertelt je, dat je eigenlijk alles kan zijn wat je wilt in en op deze wereld. Wanneer je werkelijk gelooft in de dingen die je doet en je bent werkelijk overtuigd van wat je doet, zijn er mogelijkheden te over en zullen alle deuren zich voor je openen. Zelfs wanneer dat betekent dat je een koning of een ster wilt zijn.
Naast Alles Was Ich Will staan er diverse nummers op de cd. Wat zijn de belangrijkste elementen voor je in een nummer, voordat ze opgenomen worden?
Max: De melodie is heel belangrijk. Dat maakt een nummer groot. Naast de melodie kan de kracht rond de melodie ervoor zorgen dat alles juist versterkt wordt. Onze muziek is eigenlijk altijd gebouwd rond melodieën en riffs en heel veel van wat we verzinnen wordt weg gegooid, omdat het grote algemene gevoel niet omvatte wat we wilden. Het is daarbij belangrijk voor ons om dingen niet te forceren. Dat betekent dat we sommige nummers, waarvan we hielden, soms los hebben gelaten en op een zijspoor hebben gezet. Eenvoudigweg om het feit dat het gevoel nog niet compleet was. Ik ben van mening dat de magie verloren kan gaan, wanneer je geforceerd dingen gaat doen.
Hoe gaat het schrijfproces bij WBTBWB eigenlijk. Start een nummer met een riff of een melodie?
Max: Dat verschilt nogal. Soms is het een melodie, soms een riff die we spelen, maar het kan ook een deuntje zijn dat ik fluit wanneer ik in de bus zit. De enige regel die we onszelf hebben opgelegd, is dat er geen regel si. We hebben binnen de muziek geen grenzen en juist daar begint het experiment om dingen uit te proberen die we nog niet eerder hebben gedaan. Marci (Marcel Neumann-gitaar) en Can (Can Özgünsür-drummer) komen met alle ideeën voor nieuwe nummers en daarna krijgt het nummer vorm. We vullen elkaar wat dat betreft heel goed aan.
De nummers op de cd Goldkinder zijn, zoals ik al eerder zei, heel divers van aard. Een bijzonder nummer voor mij is Krieg Aus Gold. Hoe belangrijk is het om zo’n (afwijkend) nummer op een cd te zetten?
Max: Krieg Aus Gold is een goed voorbeeld om te begrijpen wat ik al eerder zei. Wanneer je het gevoel hebt om een nummer te maken met meer elektronische elementen en nieuwe zangtechnieken, waarom zou je het dan niet doen? Er is een bepaald breekpunt in het nummer, dat je het idee geeft dat je niet weet wat je moet verwachten. We houden er dan ook van om de luisteraars te verrassen en we zijn duizendmaal gelukkiger met dit, dan dat we onszelf eindeloos blijven herhalen. Muziek is té belangrijk om te reduceren tot iets kleins of nutteloos. Dat creëer je wanneer je (moedwillig) blijft hangen in dingen die je al hebt gedaan of dingen die je al lang wist.
Voor mij is Goldkinder een geweldige cd geworden met veel variëteit. Soms hoor ik wat invloeden van Slipknot of Rammstein. Waar worden jullie in jullie schrijfproces door beïnvloed?
Max: Oh, dank je wel! Alles en iedereen om ons heen beïnvloedt ons. Zelfs hele slecht muziek laat ons horen hoe we het niet moeten doen. Maar de belangrijkste invloed komt van hetgeen we meemaken op een tour, het zien van hele goede livebands, mensen waar je mee spreekt en zelfs het feit dat we allemaal steeds ouder worden inspireert ons. Ik weet het eigenlijk niet precies, We zijn aardig hetzelfde wanneer het gaat om onze muzieksmaak. Zolang het goed is en we een klik hebben met de muziek, maakt het ons ook niet uit uit welke genre de muziek komt.

Hoe zou jezelf de muziek van We Butter The Bread With Butter willen omschrijven?
Max: De muziek van WBTBWB is een nieuw stevig geluid dat dat draait om wijdse, krachtige melodieën, versterkt door de Duitse taal, dat heel goed klinkt in de stevige muziek die we neerzetten. Elke nieuwe nummer moet op zichzelf kunnen staan, voordat het klaar is om daarmee zo tijdloos als mogelijk te worden. Daarbij soms met een experimentele detail, soms met een meer sarcastische toon.
Ik zag een registratie van jullie optreden op het Impericonfestival. Het was een genot om jullie te zien spelen. Het leek wel belangrijk om visuele aspecten te gebruiken op het podium. Klopt dit?
Max: Visuele elementen op het podium kunnen je muziek ruïneren of juist versterken. Maar op het podium heb je wel de kans om te laten zien hoe serieus je bezig bent met hetgeen waar je van houdt. Vanaf het moment dat we zijn begonnen, zijn we gefascineerd door de visuele aspecten die je kunt gebruiken om de muziek bij te staan. We houden er gewoon van. We regelen alles hieromtrent zelf (installatie en programmering) voor elke show. Dat kost ons enorm veel tijd, toewijding en concentratie en we moeten ons echt altijd haasten om even te switchen naar de show. Voor elke show die we tot nog toe hebben gedaan, hebben we gediscussieerd wat we wel en niet zouden doen. Het belangrijkste punt hierin is: een show is een show en niet gewoon een concert. Mensen die naar je komen kijken en luisteren hebben bepaalde verwachtingen en hun ogen zijn daar een onderdeel van. Waarom zouden we daar niet op inspelen en ze ook inderdaad wat bieden?
Marcel heeft eerder aangegeven dat de zeer bijzondere naam van de band een manier is om een ‘normaal’ image neer te zetten. Hoe normaal is We Butter The Bread With Butter eigenlijk?
Max: We zijn zo normaal als jij wilt ! We zijn allemaal van huis uit vrij verlegen en stil en we passen absoluut niet in het wereldje van de afterparty en alle clichés die daarbij meekomen. Soms is dat goed; op deze manier komen we tenminste aan genoeg slaap om fit te zijn om telkens het podium weer op te bouwen de volgende morgen. Maar er zijn ook dingen die ons gebeuren die je niet voor mogelijk houdt.
Je deed een aantal concerten in de Verenigde Staten. Hoe heb je dit ervaren?
Max: We zijn inderdaad aan het touren in de VS en hebben hier al heel lang naar uitgekeken. Deze tour heeft overduidelijk een grote impact op ons. Daarbij touren we nu wel heel ver van huis en dat is zeker opwindend.
Wat is het grote verschil tussen de Amerikaanse en de Europese tour?
Max: Het landschap. Maar naast dat zijn het gewoon geweldige mensen die naar onze shows komen om ook ons te geven wat we altijd al wilden hebben. Hun aandacht, motivatie, gastvrijheid, maar eigenlijk niets wat we niet ook ergens anders krijgen.
Goldkinder is weer een nieuw hoofdstuk met een uitgebreide tour daaraan gekoppeld. Wat hoop je (nog meer) te bereiken in de komende tien jaar?
Max: Eigenlijk net zoveel als toen we school verlieten. Het is altijd makkelijk om te zeggen dat ‘the sky is the limit’, maar we denken eigenlijk nooit in hetgeen niet mogelijk is.
In mijn recensie van Goldkinder heb ik een gouden toekomst voorspeld voor de band en voor mij zijn jullie de band die het ook in zich hebben om heel groot te worden. Geeft dit een bepaalde druk bij het schrijven van nieuwe nummers als dat door mensen wordt gezegd?
Max: Allereerst wil ik je bedanken voor deze woorden. Ik denk niet dat het een bepaalde extra druk geeft. Er is en wordt een heleboel geschreven over ons en er zijn heel positieve en heel negatieve voorspellingen. Ik hoop gewoon dat we met beiden om kunnen blijven gaan.
Kun je tot slot nog even reageren op de volgende woorden?
Industrial metal.
Max: Rammstein of Nine Inch Nails

De Duitse taal
Max: Zeer bruikbaar en nuttig of een vloek
Festivals
Max: Vies, heet en zweterig. Veel lol
Braadworst
Max: Bah. Ik denk dat dit woord voor niet-Duitsers nogal vreemd klinkt.
Wil ik je tot slot bedanken voor je antwoorden.
Max: Jij ook bedankt. Het was fijn om te doen.