Met Lose Your Heart laat We Fall Slowly wederom horen dat zij weten hoe je een pakkend nummer kan schrijven dat zich al snel in je hoofd nestelt. Het tempo is prettig, de gitaarmelodie loopt goed en de zang van Boye Emmaneel klinkt helder en fris. Voor mijzelf ligt de basis van het nummer ergens in de jaren negentig (bij de Manic Street Preachers of zoiets), maar is voor 21ste eeuwse begrippen nog altijd heel actueel. Bij het beluisteren van de refreinen wint het nummer zeker aan kracht en verschuift het karakter meer naar de rockkant.
Samen met Lose Your Heart verschijnt ook het nummer Let It Go. Hoewel het het niveau van Lose Your Heart voor mij niet haalt, mag de band ook uiterst tevreden zijn met dit nummer. Het volgt uitstekend in de lijn die We Fall Slowly volgt (met of zonder kaart in de video van Lose Your Heart). Krachtige troef in Let It Go is het drumwerk van Jan Schippers. Ik durf er niet om te twisten of het heel moeilijk is wat hij doet, maar hij drukt zeker zijn stempel in het verder gitaargeoriënteerde nummer dat wederom goed opgebouwd is en een duidelijk herkenbaar refrein in zich heeft.
Het verbaast mij dat deze band niet regelmatig uitgenodigd wordt door een programma als De wereld draait door, want dit is wel indierock op het een hoog niveau.