Weight Of Emptiness – Conquering The Deep Cycle

Weight Of Emptiness is een Chileense metalband die uit diverse vaatjes tapt. Zo zul je op het tweede album Conquering The Deep Cycle elementen uit de progressieve, death- en blackmetal vinden. De band ontstond vanuit de band Twilight Mist, maar de gitaristen Juan Acevedo, Alejandro Bravo en zanger Alejandro Ruiz besloten een doorstart  te maken met Weight Of Emptiness. Bassist David Hernández en drummer Mauricio Basso sloten aan en het nieuwe avontuur kon beginnen. David werd vervangen door Manuel Villarroel en het debuut Anfractuous Moments For Redemption werd gelanceerd.
Er werd in Zuid-Amerika stevig getourd en in 2017 werd de band goed door de pers ontvangen. Ook Manuel verliet de band en Mario Urra sloot nu de gelederen waarna de band in augustus 2019 het tweede album uitbracht via Australis Records. Met het nieuwe album op zak werden Europa  en Zuid-Amerika weer aangedaan. Ondertussen werd de video bij The Flame online gezet en later de video bij Invisible Mind Workers wat ervoor heeft gezorgd dat deze reviewer nieuwsgierig werd naar dit album.
Het album wordt omsloten door de instrumentale composities Conquering en Deep Cycle. Daarbinnen wordt er flinke metal gespeeld waarbij elementen uit diverse metalgenres worden verwerkt. Invisible Mind Workers een meteen een opzwepende deathmetalstart. De compositie heeft kracht, een megariff en wordt gesierd door strak en sterk drumwerk. Hier komen de vibes van Septicflesh, Opeth en Behemoth tezamen in een zinderende krachtexplosie. Het karakter verandert licht en glijdt naar een meer slepende schaal waarin prachtig gitaarwerk de hoofdrol opeist. Vooral naar het einde toe zorgen de riffs voor de verwijzing naar het oudere werk van Opeth. Chucao is een mooi vervolg met een fraai deathmetalritme. De band schuwt het niet om uitstapjes te maken en zo wordt je van de metalrots afgegooid richting een soort regenwoudkarakter met mooi gitaarwerk en clean vocals die wederom Opethachtig aanvoelen. Het blijkt een klein voorproefje te zijn voor The Flame waarin je alle kanten op wordt geslingerd. Het heeft kracht en energie en er ligt een mooie afwisseling in de zware grunts en de donkere clean vocals van Alejandro. Het geheel krijgt nog meer body door het ingenieuze spel der ritmes.
Lapse Of Insanity, Lamentos en Eleven Ravens zijn rustiger van aard en het tempo ligt een stuk lager. Er heerst een rustige vibe in een toch erg krachtig spel. De grunts uit de diepte en de clean vocals vanuit meer religieuze hogere sferen contrasteren mooi in Lapse Of Insanity en die vibe vervolgt zich in Lamentos. De zang is doordringender en benadert de sferen van een Tibetaanse mantra. Daar bovenop zet de band ook nog een Spaans accent in het rustige tussenspel wat de compositie verdomd aantrekkelijk en vooral innemend maakt. Eleven Ravens blijft hangen in het zware karakter en verschuift zich langzaam richting de blackmetal. Het tempo versnelt toch dan weer gestaag richting de deathmetal. Het intense karakter blijft behouden door de immense zang dat door een luchtig einde wordt opgevolgd. Een einde dat vooral benadrukt wordt door innemend gitaarspel en een drumritme dat in menig progressieve metalcompositie zou passen.
Daarna wordt het gaspedaal weer wat ingetrapt en ligt de deathmetal om de hoek in Drainers en Lurking Hope om in Two Tears Alone nog even alle al beproefde metalelementen samen te voegen in een eindconclusie.
Conquering The Deep Cycle is zoals eerder gezegd al een tijd uit, maar Weight Of Emptiness heeft met de video van Invisible Mind Workers terecht weer even de aandacht gevestigd op dit album. Liefhebbers van Septicflesh en Behemoth doen er goed aan om dit schijfje eens even goed te beluisteren.