Wende – Effenaar (Eindhoven) 27-10-2013

In april stond ze nog met haar `Last Resistance – Naked Sessions” nog in de kleine zaal van de Effenaar. Op deze manier probeerde ze haar nieuwe nummers uit en wel op een pure intieme manier. Vanavond wordt het anders aangepakt en keert de zangeres terug naar Eindhoven. Nu met een band en wel in de grote zaal. Het oogt allemaal wat donker en duister op het podium. Wat gaan de Berlin Sessions ons brengen?
Met een knal trapt de band af. Even verschrikt kijkt iedereen meteen naar het podium. Het zijn de begintonen van “Ask The Tree” die ook op het album zo beginnen. Het is ineens niet meer zo donker op het podium. Overal op het podium staan wat lichtjes die heel fel oplichten tijdens de harde klanken in dit nummer. De techniek heeft er flink wat werk aan gehad vanavond. Het belooft meteen wat aparts te gaan worden. Nee, er is dus geen voorprogramma, het is meteen de Berlin Sessions. Zangeres Wende klinkt prima bij stem en slechts een spot op haar gezicht laat wat van haar zien. Dit is meteen de ultieme binnenkomer voor dit concert. Het podium is bezaaid met instrumenten en toch bestaat haar band maar uit drie personen. We zullen wel zien waar het allemaal voor nodig is.
De setlist is gevuld met nummers van haar laatste album “Last Resistance”. Achteraf blijkt zelfs dat alle nummers van het album een plek hebben op het programma voor vanavond. Het is dan ook geen normaal cocnert, dit is een show met een concept. Wende is natuurlijk wel gewend met een soort van decor te werken, want de dame stond al regelmatig in het theater. Het decor van vandaag bestaat uit grote lampen die op het podium schijnen en er hangt een flinke stallage met TL-balken die ook een behoorlijke rol hebben vanavond. Terwijl iedereen in de zaal kijkt wat er eigenlijk allemaal is te zien gaat de show gestaag verder. De zangeres is continu in beweging. Ze danst op een mystieke manier en ook heeft het wat duisters. Dit past prima bij de nummers van het laatste album. “Last Resistance” is zo’n conceptplaat met een heel verhaal. Geheel geïnspireerd door Berlijn, wat voor veel artiesten een inspiratiebron is.
Ook kent de setlist een paar kleine uitstapjes. Wende vertelt dat ze eens gevraagd is om een meezinger te schrijven. Nou, daar heeft ze zich aan gewaagd en op een grappige wijze vertolkt ze “Pretty Little Diamonds” wat een regelrechte aanklacht is tegen crimineel Charles Taylor, Hoewel het nummer misschien o zo vrolijk klinkt, zo gruwelijk zijn de daden waarover ze zingt. Dat is misschien wat haar zo drijft, met teksten de bezoekers weten te raken. Ze scandeert, ze zingt, ze brult, een dame in topvorm. Een gedreven persoonlijkheid doet van zich spreken. Ze doet dan ook wat denken aan Roisin Murphy en Florence Welch, maar dan op een minder brave manier. Het grauwe randje siert haar. Wende laat zich vanavond begeleiden door een magistrale band. Links op het podium ligt een flink paneel op de grond, waaruit allerlei geluiden komen. Er wordt continu aan het paneel gewerkt en telkens komt er weer iets anders tevoorschijn. Ook blijkt de gitarist met een technisch foefje zijn gitaar ineens als contrabas te laten klinken.
Ook staan er twee drumsets opgesteld. Er is zelfs een grote gong aanwezig die ook ineens klinkt door de Effenaar. Dit hoor je niet snel bij een optreden. Dit oosterse instrument past echter prima in deze show. Ook zou je kunnen stellen dat Wende flink wat Tai Chi-oefeningen heeft gedaan. Allerlei poses neemt de zangeres in. Zelf neemt ze ook soms plaats achter een piano om een nummer te spelen, maar ze staat voornamelijk veel bij de microfoon. De Berlin Sessions vervelen dan ook geen minuur, er is altijd wel iets te zien, waardoor de set ook vrij snel voorbij gaat.
De band komt nog eenmaal terug om het nummer “Dragon’s Tongue” te spelen. Daarna staan ze met z’n allen op een rij en nemen een luid applaus in ontvangst De mannen van de band verlaten het podium en Wende blijft alleen achter. Ze neemt voor een allerlaatste maal plaats achter de piano en speelt het toepasselijke “Goodbye”. Een nummer wat ook het in het theater prima zou passen. Helemaal alleen achter de piano redt Wende het als geen ander. Deze dame beheerst het allemaal. De zaal klein maken, de zaal betoveren en overdonderen. Zo klonken vanavond dan ook de Berlin Sessions, die vanavond voor de een na laatste keer werden opgevoerd. Waar gaat Wende ons de volgende keer op trakteren?