When Rivers Meet – Saving Grace

Grace en Aaron Bond zijn in het dagelijks leven echtgenoten, maar hebben daarnaast samen een bandje, When Rivers Meet. Saving Grace is het tweede full-length album.
Grace zingt, speelt mandoline en viool, Aaron zingt en speelt gitaar en hoewel ze live een vijfmansband zijn wordt de rest (drums, bas, toetsen, zo nu en dan trompet én de productie) gedaan door Adam Bowers. Met mandoline en viool zou je verwachten dat het vooral richting bluegrass gaat, maar dat is absoluut niet het geval. Het is bluesrock en zo nu en dan met een lekkere bak herrie ook nog. Als invloeden noemen ze bijvoorbeeld Muddy Waters, John Lee Hooker, Led Zeppelin en Bad Company. Het geeft heel aardig de bandbreedte aan die je op Saving Grace hoort.
Grace Bond heeft een geweldige stem, die vaak richting Larkin Poe’s Rebecca Lovell gaat. Iets rauwer, dat wel, al lijkt dat mede zo door het gebruikte effect op de zang. Aaron Bond heeft ook een prima stem, maar naast Grace is die toch wat vlakker. Dat wordt overigens prima opgevangen met zijn voordracht, bijvoorbeeld op Eye Of A Hurricane (Friend Of Mine Pt. 2). Waar zijn stem echter geweldig werkt is in de harmonieën – en die zijn er gelukkig veel.
Ook de mid-tempo songs zijn meestal echte rockers, daar hebben ze geen uitbundige instrumentatie voor nodig. Het is echter de dynamiek tussen hard en zacht die maakt dat de songs en het album als geheel zo goed werken. In het eerder genoemde Eye Of A Hurricane (Friend Of Mine Pt. 2) bijvoorbeeld en in wat voor mij het prijsnummer is, Have No Doubt About It. Dat refrein! Ook wanneer de hele track op flink volume is, bijvoorbeeld in He’ll Drive You Crazy, weten ze te overtuigen, net als in het andere uiterste, de akoestische ballad Talking In My Sleep. De songs zijn stuk voor stuk prima, maar het zijn de uitvoeringen die voor de echte meerwaarde zorgen. Daarbij is Grace Bonds de blikvanger. Dat de rest al net zo geraffineerd in elkaar zit hoor je pas als je iets beter luistert.
When Rivers Meet slaagt er in een in principe ouderwetse instrumentatie in een dito genre een moderne twist mee te geven. Daarmee passen ze prima in de stroming van jonge bandjes die blues en americana naar hun hand zetten, zoals Larkin Poe en DeWolff. En nog belangrijker: ook in kwaliteit passen ze daar prima bij.

When Rivers Meet website