De EP gaat van start met Chapter 1: Escape. Een compositie waarin zanger Jussi een multidimensionaal verhaal vertelt over problemen met de geestelijke gezondheid met in het bijzonder depressies. Dat alles ondersteunt door een zwaar geluid dat in de beste deathmetaltraditie is neergezet. De grunts van Jussi bieden extra gewicht, maar het zijn ook de clean vocals op de achtergrond die de compositie meer diepte geven. Het drumwerk is uitstekend en binnen de deathmetalsetting laat Where’s My Bible het nog eens flink grooven
Chapter 2: Void laat eenzelfde geluid horen, maar er ligt wat meer melodie aan ten onder en het geluid neigt hier iets naar het geluid van Amorphis. De clean vocals zijn wat meer prominent aanwezig en de gitaarsolo in de compositie klinkt licht melancholisch. Het is het moment dat de band tekstueel dieper de depressie ingaat en waarin de band zich afvraagt hoe je stap voor stap de depressie uit kunt komen. Over de hele linie mag deze compositie wat rustiger en ‘mooier’ zijn maar het krachtelement is nog altijd sterk aanwezig.
Met Chapter III: Nest gaat Where’s My Bible? weer sterk de donkere diepte in met heerlijke deathmetal en zet de band een granieten riffmuur neer die nauwelijk geslecht kan worden. Dat hoeft ook niet, want het is juist deze immense muur die overtuigt en bijna lijfelijk voelbaar is. Nest is een muzikaal zwart gat waarin alles lijkt te verdwijnen en de kracht onmeetbaar is. Heel bijzonder is het stuk met de keelklanken waarmee de compositie afsluit.
De afsluiter van Circle heet Chaper IV: Origin. Het was oorspronkelijk niet de bedoeling om de EP hiermee af te sluiten, maar is een mooie compositie over herboren worden en jezelf accepteren zoals je ben. Gebroken, maar weer rechtop en sterk. Het geluid van de dubbele bass helpt je zeker met het vinden van de ‘nieuwe’ weg die soms in een cirkel lijkt te lopen, maar uiteindelijk altijd een niveau hoger eindigt. Origin is naast de deathmetalbasis ook een beetje ontstaan uit de industriële metal. Alles bij elkaar samen gekneed en verenigd tot een massief muziekstuk. De zang lijkt hier meer de rol van instrument te willen vervullen dan een spreekbuis. De idee wordt wel duidelijk in Origin.
Circle is mijn hernieuwde kennismaking met de band die ik eerder heb ontmoet met het debuut M ‘N’ R. Toen kon ik er niet heel warm van worden, maar Circle is meer evenwichtig, meer krachtig en zeker meer overtuigend. De cirkel is zo toch weer rond, maar ook hier wel op een nieuw en hoger peil.