Whispering Sons – Vooruit (Gent, België) 09/11/2021

Concertzaal Vooruit in Gent was dan wel bijna zijn naam kwijt aan de Vlaamse socialistische partij, als rocktempel heeft ze nog steeds niet van haar aura verloren. Elke Vlaamse band die er mag spelen, zal die kans niet laten liggen. Voortaan is de Vooruit bovendien de thuishaven van een tweede Belgische Desertfest en van het Dunk!festival. Whispering Sons mocht in de legendarische Gentse zaal aantreden voor een concert dat al maanden vooraf uitverkocht was.

De indierockers van Teen Creeps mochten openen. Het trio mengt 90’s indierock met wat jumpy garage en wat grungy slacker. De set bestond overwegend uit materiaal van het eerder dit jaar verschenen album Forever, aangevuld met een paar oudere tracks uit Birthmarks en eentje van hun split-EP met Mind Rays. Het publiek is duidelijk vooral voor Whispering Sons gekomen, maar Teen Creeps kan rekenen op veel applaus. Eén van de memorabele momenten is als Mercury een lange instrumentale, op een groovy baslijn pompende outro krijgt. Tijdens The Point gaat de drummer zo te keer dat er een cimbaal naar beneden dondert. De setafsluiter is Crash/Land, een midtempo-rocker die bij het oudste deel van het publek herinneringen aan Buffalo Tom oproept.

Zangeres Fenne van Whispering Sons hulde zich in een breed zittend wit hemd en dat leverde leuke effecten op in combinatie met de belichting. Ze was een paar keer zichtbaar blij verrast door het overweldigende enthousiasme waarmee het publiek in Gent reageerde. De set werd minutieus opgebouwd met alle tracks van hun jongste album Several Others (ook nog eens in de album-volgorde), doorweven met ouder materiaal als White Noise of Performance. Zo werd de spanning opgevoerd tot een eerste kookpunt dat bestond uit de singles Surface, één van de weinige ‘meezingers’ van de band, en Hollow. Het vuur werd dan gedoofd met een klein en intiem gebrachte Aftermath. De smeulende gensters werden vervolgens hard opgepookt met Satantango (die vibrerende drumcomputer-achtige intro!) en nog eens met het helse Surgery, om dan het podium te verlaten. In de toegift brachten de Whispering Sons nog het nieuwe Tilt, publiekslieveling Alone (de tweede meezing-single) en als allerlaatste Waste.

Fenne weet het publiek in Gent te begeesteren zonder ook maar iemand rechtstreeks aan te spreken of op te hitsen. Ze gebruikt niet veel meer dan haar lyrics, een bik in het publiek, een gebaar met de handen en een paar danspassen om haar band, de muziek en het publiek naar een hogere dimensie te brengen. Whispering Sons is veel meer dan Fenne. Zo heb je nog twee schaduwkopmannen op bas en gitaar die comfortabel net naast de spotlight staan en die de voorzetten geven die Fenne binnenkopt. De verdedigingslinie daarachter bestaat uit de drummer en de man achter de toetsen. Het is een mooi en complementair team dat al zowat heel Europa veroverde en daar moet het niet bij blijven.