Het heeft direct een dubbele lading. White Hills die samenwerkt met Der Blutharsch And The Infinite Church Of The Leading Hand. Dat komt mede door de pers die Der Blutharsch in het verleden ten deel viel. Die hele discussie wordt hier niet over gedaan, maar we richten ons slechts op de muziek. De EP Desire is namelijk een opvallende plaat. De muziek bezit een heerlijke hypnotiserende werking. De EP begint ijzersterk met Nom De Guerre. Het gitaarspel met dat typische orgel/ keyboard geluid op de achtergrond geeft een bevreemdend gevoel. De zangeres klinkt dan weer kalm en rustig. Die tegenstrijdigheid maakt het nummer juist zo goed. Await The Moon en het titelnummer klinken zweverig psychedelisch en hebben een rustigere aanpak. Ook die aanpak werkt goed. SFG is een instrumentale opmaat voor het poppy, maar niet commercieel gerichte, Lover. Desire is (een beetje) vreemd, maar wel erg lekker.
Ván Records