Wicked Sensation – Outbreak

In mijn terugblik over 2021 vind je nagenoeg een overzicht van de beste albums uit 2021 waar ook een review over is geschreven. Maar de oplettende lezer heeft ongetwijfeld het album Outbreak van Wicked Sensation zien staan en kwam toen tot de conclusie dat een review daarvan nog niet op onze site stond.
Daar is met deze review verandering in gekomen, want juist hier ga ik proberen uiteen te zetten waarom dit album in mijn jaarlijst (onder het kopje subgenres) is beland.
Na het album Adrenaline Rush in 2014 heeft Wicked Sensation een nieuw onderkomen gevonden bij ROAR!, Rock Of Angels Records. Een label dat oog en vooral oor heeft voor aantrekkelijk vormgegeven rockmuziek. Voor het vijfde album van de band moest er eerst nog wel even gezocht worden naar nieuw vlees door oprichters Michael Klein (gitaar) en Sang Vong (gitaar). De aanvulling werd gevonden in Bernd Spitzner (toetsen), Alex Hlousek (drum) en Mitch Zasada (bas). En niemand minder dan David Reece verzorgt de vocalen op het nieuwe album. Aanvullend wist Wicked Sensation Eric Ragno en Gus G. (Firewind, ex-Ozzy) zover te krijgen om een bijdrage te leveren. Producer en vriend Dennis Ward (Pink Cream 69) was wederom bereid om achter de knoppen plaats te nemen en die samenwerking tussen band en producer werpt zeker op Outbreak zijn vruchten af.
Mission Timewalker luidt het album in en maakt nieuwsgierig om over te gaan in Starbreaker. Pure heavy metal blaast vanaf de start ongenadig uit de speakers. De invloed van Dennis Ward is meteen duidelijk en de link naar Pink Cream 69 is al snel gemaakt. Dat komt zeker mede door het warme stemgeluid van David Reece. Het warme stemgeluid dat ietwat rauwe randjes in zich heeft past uitstekend in de heavymetalsetting die geserveerd wordt op een gouden bordje. De opbouw van de compositie is netjes en overzichtelijk en werkt steeds toe naar het heerlijke refrein. En daar ligt zeker ook de kracht van Wicked Sensation. Child Of Sorrow en Light In The Dark zijn volgens een beproefd recept vorm gegeven en smaken zeker naar meer. Het geheel past helemaal in een easy rocksetting en ontspant. In Light In The Dark is het zware stemgeluid in de coupletten bijzonder fraai en neemt me even mee naar de newwave tijd uit de vorige eeuw. In de refreinen wordt het tempo wat opgeschroefd en kruipt drummer Alex Hloussek even voorzichtig uit zijn schulp.

Hij laat zeker daarna meer van zich horen in Satisfy Temptation waarin het tempo langzaam en log is, maar waar het drumgeluid prominent aanwezig is. En langzaam aan lijkt de muziek en het gevoel erbij te verschuiven van de warme rock van Pink Cream 69 richting het geluid van KISS. Zeker in Breaking Away ontkom je er niet aan dat de sfeer van de compositie heel dicht ligt bij de compositie Let’s Put The X in Sex van KISS. Dit is melodieuze rock and roll. Met Face Reality en Hide Away blijft het gevoel, als enorme KISSfan, in het midden van mijn muzikale voorkeur te liggen. Hide Away zou daarbij met gemak ook een goede kans maken bij het Eurovisie Songfestival nadat enige rockgiganten al hebben aangegeven hier aan deel te nemen.
Met Jaded Lady blijft de band overtuigen. Een licht bluesy accent biedt wat meer smaak en ook hier werkt alles en iedereen in een groovy couplet naar een lekker refrein. Naar het einde toe vertraagt Wicked Sensation in Step Into The Light. Lekker stroperig om van daaruit de gevoelige ballad Tomorrow te starten. Akoestische gitaar en zang blijken ook hier voldoende te zijn om wat neuronen te kietelen en daarmee een heerlijk album in stijl en met gevoel af te sluiten.
Outbreak is een album dat je als fervente rock and roll/ rockliefhebber zeker in je collectie moet hebben staan. Het zestal van Wicked Sensation heeft mij in ieder geval overtuigt van de heerlijke muziek.