WildHeart-WildHeart

We zouden kunnen gaan muggenziften. Dat er in de teksten nogal wat clichés de revue passeren, dat de nummers gemiddeld te lang duren, dat een aantal nummers wat punch missen. Maar dat doen we niet. Het belangrijkste dat je moet onthouden is dat het Belgische WildHeart met zijn gelijknamige debuut een dijk van een album heeft gemaakt. In hun eentje, zonder hulp van platenfirma of superproducer, zetten ze hiermee hardrock, hairmetal en sleaze- en glamrock opnieuw op de kaart in de Benelux. De power en de gensters vliegen er bij elk nummer van af en er wordt gerockt en gesoleerd bij de beesten. Stel je eens voor hoe deze nog deels ongeslepen diamant zou blinken met een groter opnamebudget, de strenge hand van een ervaren producer en de promotionele steun van een groot label. Voorlopig doet deze band bijna alles op eigen kracht en zetten ze alle zeilen bij door bv. hun eigen festival te organiseren. Lang geleden dat een Belgische band met zoveel ambitie aan de startlijn stond, zeker in het genre dat ze brengen.
 
Wat WildHeart muzikaal brengt, is niet meteen het meest originele materiaal in zijn soort. Overal hoor je echo’s van Poison, Whitesnake, Van Halen, Def Leppard, Bon Jovi zelfs, Skid Row, Ratt en Mötley Crüe. Maar ze brengen het met een passie die we al lang niet meer gehoord hebben in de glam en de sleaze of in de hairmetal, al helemaal niet aan deze kant van de oceaan. Het genre zou aan een revival bezig zijn en met WildHeart heeft het alvast in België een uitstekende ambassadeur.
 
De muzikanten spelen allemaal nog in andere bands (Rosevalley Rebels, Warckon, AC/DC-coverband IC/TC), maar vonden elkaar in de liefde voor hardrock, glam en sleaze. Producer Johan Ancaer speelde zelf nog bij Betty Goes Green (met Cold by the Sea haalden die zelfs MTV) en weet als geen ander hoe hij de dynamiek van een rockband kan vangen in een opname.
 
De beste nummers zijn die waarbij het tempo de hoogte ingaat, zoals Never Let Go en Lovehunter, en die waarin zanger Farty de vocale steun krijgt van de andere muzikanten. Stone Cold Fox is een parel van een song en nu al de publiekslieveling bij optredens. Mocht de radio dit nummer oppikken, wordt het geheid een hit. Bij elk nummer spat het spelplezier er van af. Beautiful Regret is een goede poging tot een powerballad, maar komt niet helemaal goed uit de verf.
Ondanks de goede algemene score in het algemeen, heeft WildHeart ook nog wat huiswerk. Zanger Farty moet nog wat groeien in zijn rol, de nummers moeten korter en gebalder en de refreinen moeten wat meer weerhaken krijgen om bij te blijven. Maar dat zijn, zoals in het begin reeds gesteld, eigenlijk maar details. Het maakt dus dat deze band niet alleen een sterk debuutalbum gemaakt heeft, maar ook alles in zich heeft om nog te groeien.
 
Op 23 oktober speelt WildHeart in De Meister in Geleen. Wie zin heeft in een feestje met ongecompliceerde hardrock, weet waar naartoe.