Will Putney mogen we toch wel een al legendarische naam in de wereld van metal noemen. Niet alleen speelt hij gitaar in Fit For An Autopsy, END en Better Lovers, hij is ook een veelgevraagd producer, mixer en engineer. Met het uitkomen van een nieuwe, door ons zeer positief ontvangen Fit For An Autopsy plaat hebben we een goede reden hem eens te spreken.
Je zit in zoveel bands… Schrijf je een riff specifiek voor een bepaalde band of bepaal je later voor welke band een riff geschikt is?
Ik schrijf zeker altijd voor mijn projecten. Ik heb gewoon de tijd niet meer om zo gewoon zo te rommelen. Dus als ik dingen schrijf ben ik bezig met wat mijn doel is.
Er zitten weer redelijk wat At The Gates-invloeden in het nieuwe album, vooral in Saviour Of None. Je hebt Under A Serpent’s Sun al eens gecoverd. Was het een bewuste keuze om er meer melodieuze death-invloeden in te verwerken?
Ik heb het gevoel dat we zulke riffs al heel lang hebben, al minstens tien jaar of zo. Maar we zijn zeker allemaal grote fans van die stijl. En uiteindelijk zijn het precies de dingen waar we van houden die ons bijblijven. Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in het maken van zulke liedjes. Er zitten zeker opzettelijk een aantal Melodeath-vibes op deze plaat.
Jullie worden een deathcore band genoemd, maar die naam schiet wat tekort denk ik. Ik hoorde je Fit For An Autopsy eens post-deathcore noemen. Dat past beter.
Ja, over het algemeen worden we deathcore genoemd. Er zijn weinig bands die precies spelen zoals ons en we hebben veel gespeeld samen met typische deathcore bands. Toch komen we niet echt uit die wereld. We zijn altijd hardcore kids geweest én death metal liefhebber geweest. Niet per se deathcore fans. Natuurlijk zitten er wel overeenkomsten tussen onze muziek en deathcore. Maar als je luistert naar hedendaagse deathcore en onze muziek zit daar ook wel weer verschil in. We zijn gewoon een agressieve metal band. De ene keer worden we vergeleken met At The Gates, de andere keer weer met Gojira.
Ik vind het wel bijzonder dat je, hoewel je een drijvende kracht in de band bent, niet mee on tour gaat.
Het was op een bepaald moment gewoon niet meer mogelijk te touren én platen te produceren. Ik ben betrokken bij teveel creatieve projecten daarvoor. Dus we kwamen tot de conclusie dat het beter is als ik thuis blijf. We hebben een erg goede tourgitarist die ook weer extra’s brengt, creatief gezien.
Mis je het niet? En verlies je niet de connectie met de rest van de band?
Natuurlijk wel. Maar ik heb leren accepteren dat ik nu eenmaal niet alles kan hebben. Ik ben er nu ook aan gewend geraakt. Maar wie weet wat de toekomst brengt. Wat die connectie betreft zit het wel goed. We werken al lang samen en praten heel veel.
Je moet echt wel een geweldige multi-tasker zijn met alles wat je doet.
Ja, dat heb ik wel moeten leren. Het valt ook niet mee omdat je niet altijd weet wanneer je klaar bent met je klus, in tegenstelling tot een baan waarbij je gewoon in- en uit klokt. Soms duren activiteiten langer dan verwacht of verschuiven de tijdschema’s. Het kan soms behoorlijk uitdagend zijn. Door de jaren heen heb ik wel het vertrouwen gekregen dat ik, wat de klus ook is, ik hem wel kan klaren. Ik probeer ook meer ruimte te creëren in mijn leven voor andere dingen. Ik ben erg dankbaar dat ik de kansen heb gekregen om dit allemaal te doen. Dus ik verzin gewoon manieren om dit te kunnen doen. Ik heb weinig vrije tijd en werk elke dag.
Je vindt het leuk om te doen, maar soms moet het toch gewoon als werk voelen?
Sommige delen van het werk van een producer kunnen wel monotoon zijn. Het kan ook niet alleen maar leuk zijn. Maar ik heb mensen om me heen die me helpen het allemaal zo prettig mogelijk te maken.
Wat is het meest uitdagende aan je werk als producer?
Een nummer precies goed geproduceerd krijgen zodat het mensen raakt. Daar gaat de meeste energie en hersenwerk in zitten.
Je staat ook echt wel open voor kleinere bands.
Ja, ik wil de connectie met jongere bands niet verliezen. Ik weet ook nog hoe cool het voor mij in het begin was de steun te krijgen van bekendere mensen in de industrie. Ik sta er altijd voor open. Vaak is het een kwestie van de tijd vinden, maar als het me lukt een gaatje vrij te maken doe ik dat graag. Ik werk graag met lokale of kleinere bands. Ik heb laatst ook wat tijd vrij gemaakt om wat mastering te doen voor kleine bands als benefiet actie. Daarbij werkte ik voor iemand als ze doneerden aan een goed doel.
Als je écht zou moeten kiezen tussen gitaar spelen of produceren, wat zou je dan kiezen?
Ik denk toch wel produceren. Maar het is wel de balans tussen die twee dingen waardoor ik beide kanten van het creatieve proces beheers. Ze vullen elkaar aan.