Bleed Out is het achtste studio-album van Within Temptation. Aan de bandbezetting is niets veranderd sinds het vorige album en de Zweed Daniel Gibson zat opnieuw achter de knoppen. Het is dan ook een heel herkenbaar Within Temptation-album geworden.
Liefst zeven singles gingen vooraf aan de release van het album, waarvan de eerste in mei 2020 uitgebracht werd. Dat betekent dat de fans op dit album slechts vier echt ‘nieuwe’ tracks voorgeschoteld krijgen.
Het was voor de band blijkbaar even zoeken hoe ze dit zouden aanpakken. Bleed Out is het eerste album zonder steun van een klassiek groot platenlabel. Ze kozen voor Music on CD, het zuster-label van Music on Vinyl dat eerder al heruitgaves op vinyl van de oudste albums van Within Temptation uitbracht.
Bleed Out sluit perfect aan op de vorige albums, Resist en Hydra. Er wordt muzikaal weinig nieuw terrein verkend. Het is het intussen klassieke concept van moderne symfonische gothic metal, met veel bombast en meer aandacht voor de groove dan voor agressieve gitaren. Op Cyanide Love zit een gitaarsound die misschien wat aanleunt bij djent en op Shed My Skin voegt de Duitse metalcoreband Annisokay een stevige hardcore-vibe toe. Zangeres Sharon blijft het middelpunt van elke track en zij is dan ook de sterkste pion op het schaakbord van deze band. Het maakt wel dat elke andere muzikant in deze zevenkoppige band niet meer is dan een bouwdeel van de totaalsound.
In de lyrics zit wel wat meer evolutie dan in de muziek. Deze keer gaan die over vrouwenrechten, pesten, oorlog, vrijheid en onderdrukking, religie en over worstelen met jezelf. Allemaal heel relevante onderwerpen en wie de moeite neemt om het tekstvel erbij te halen, krijgt best wel een paar mooie inzichten en boodschappen mee.
Bij de zeven singles en vier gewone albumtracks is het toch even zoeken naar die single of dat nummer dat we ons over pakweg twee, drie jaar nog meteen voor de geest zullen kunnen halen. Dat had ik ook bij de vorige albums van Within Temptation: prima nummers, superbe productie, helemaal niets op aan te merken, maar geen single met een refrein dat je ook volgend jaar spontaan zal kunnen opdreunen, geen intro waarbij je meteen weet welke track het is, geen gitaar- of andere solo die je meteen kan thuisbrengen, … Dat is nochtans wat deze band, op dit niveau, op dit punt in de carrière, zo hard nodig heeft.
De beste tracks op Bleed Out zijn voor mij We Go To War, Worth Dying For en Shed My Skin.