D
Het derde album in drie jaar tijd van deze Zwitserse formatie is een feit. Muzikaal ligt de klemtoon op doom metal, maar er zitten behoorlijk wat heavy metal invloeden in de nummers. Zanger/bassist Ralf Garcia heeft een donkere indringende stem die zich traag door de nummers heen werkt. De andere bandleden zijn gitaristen Andreas Reinhart en Ralph Huber waarna drummer Reto Crola het kwartet compleet maakt.
Het album begint traag en slepend met WolvenEarth gevolgd door het iets meer uptempo, door gitaren gestuurd Semper Occultus. De teksten zijn donker en dreigend, het zijn verhalen uit en over het duister. De nummers zijn allemaal langer dan vier minuten en bieden derhalve dan ook volop de ruimte aan instrumentale stukken inclusief lange gitaarsolo’s. Het titelnummers is zelfs uitgesponnen tot een ruim tien minuten durend muzikaal spektakel. Somber en traag komt het nummer langs, een sterke mix van stevig gitaarwerk en dito riffs.
Op O Death horen we zangeres Daniela Venegas in een duet met Garcia. De samenzang is erg sterk en één van de hoogtepunten van het album. Het maakt het nummer iets minder donker. Het nummer gaat over de naderende dood, onherroepelijk en definitief. De teksten blijven onheilspellend in Eternal Solitude en Coffin Nails. Tegelijkertijd wakkert het ook de nieuwsgierigheid van de luisteraar aan.
Zeven sterke nummers in ruim veertig minuten tijd. Veertig minuten waarin de band laat horen in staat te zijn een album van hoge kwaliteit neer te zetten, zowel muzikaal als tekstueel.