Wolfheart – Constellation Of The Black Light

Wolfheart het muzikale kindje van oprichter Tuomos Saukkonen (gitaar/vocals), Mika Lammassaari (lead vocals),Joonas Kauppinen (drums) en Lauri Silvonen (basgitaar, backing vocals) werd geboren in de illustere duisternis met het debuutalbum ”Winterborn” in 2013. Ondanks dat Wolfheart een relatief nieuwe metalband is binnen de scene heeft deze formatie al vanaf het begin behoorlijk succes. Zowel hun debuutalbum als de opvolgers Shadow World (2015) en Tyhjyys (2017) eindigde allen in de top 10 in eigen land. Het zit vast in hun Finse bloed!
Nu de zomer hier haar laatste ademtocht laat komen, en de herfst al voelbaar in de lucht hangt komt het vierde album Constellation of The Black Light als een dierlijke aanval bij me binnen. Aanvankelijk zet Wolfheart met Everlasting Fall redelijk rustig in, als een verleidelijke lokroep. Maar als je net de schoonheid in je wilt opnemen omdat je denkt dat het veilig is, komt daar uit de schaduw Mika met een bijna ongezonde lekkere grunt achter je aan. En daarmee wordt je prooi van een 7 songs durende jacht gekenmerkt door diversiteit en onverwachte muzikale wendingen.
Vanaf Breakwater wordt het echte rennen! Heerlijke dubbele drumritmes en hoog gitaarritme, gedragen door een ultiem primair gegrom en gezang vanuit het donker. Dit is deathmetal op een niveau waarmee Wolfheart duidelijk haar domein weet te bewaken, en klaar is om deze te vergroten. De nummers zijn wisselend in tempo, maar hebben wel gemeen dat ze allen melodieus, bruut en innovatief zijn. Alle klassieke elementen zijn aanwezig, de specifieke drumritmes, uitgebreide gitaarsolo’s en tegendraadse stukken. Om de reis in het geheel compleet te maken komt er ook een symfonisch koor aan bod bij de aanvang van Defender. De technieken die gebruikt worden op Constellation of The Black zijn op zichzelf misschien niet zo nieuw, maar zeker wel intelligent en vernieuwend bij elkaar gebracht. Dit alles is verpakt in een heel goed verteerbare sound en een glasheldere productie. Maar blijft wel buiten de grens waarbij het glad of te commercieel zou worden. Hoe dan ook je kunt natuurlijk proberen te ontkomen, maar uiteindelijk heeft Wolfheart de laatste move bij Valkerye. En dan is toch echt het moment gekomen om beestachtig verslonden te worden….