Wolfhunters – Down The River Of Mud

Onder de rook van Amsterdam ligt Uithoorn. Een gat waar vier ‘nozems’ een gat in de oefenruimte weten te spelen. Wolfhunters is de naam van de band. En….. ik weet dat ze gemiddeld 22 jaar oud zijn; aan de muziek op de eerste EP van deze viermansformatie is het niet af te horen. De vier nummers ademen een sfeer van nostalgie, een soort stevige Iron Butterfly in de 21^ste eeuw. Retro, maar absoluut niet gedateerd.
Na ruim vijftig optredens in het land met de nodige muziekprijzen op hun conto werd het inderdaad wel eens tijd voor een echte EP. Opvallend aan de nummers is het scheurende (vervormde) gitaargeluid van gitarist Robert Van Os. Bijgestaan door de zang van Ben Haze en de beukende ritmesectie van bassist Quirin Wijgers en drummer Billiy-Joe Siecker knallen ze een partij progressieve hardrock door de boxen waarbij elementen van wat stonerrock verwerkt zijn in de composities. De EP start met Psycho Exchanging; een mengelmoes van oud en nieuw waarbij de stiltes in het nummer voor de nodige spanning en snelheid zorgen. Met California Pride schroeven ze het tempo enigszins op waarbij Robert Van Os zijn gitaar ieder moment een stempel drukt op het complete geluid. Het nummer met de bijzondere titel Hobo Utopia rockt evenzo zeer lekker door waarbij nu ook de bass prominent van zich laat horen. Het tempo ligt wat lager dan het voorgaande nummer, maar kent eenzelfde energie die de band ook ruimschoots op het podium ljikt waar te maken. Door een tempowisseling halverwege het nummer blijf je goed bij de les waarna de band de spanning weet op te bouwen, hoewel het niet echt tot een climax komt in een oorverdovende kakafonie. Dat is jammer. De EP sluit met het titelnummer waar de wet van de geordende chaos werkelijkheid lijkt te worden. De melodie in het nummer is lekker en de zang raakt de psychedelische rockkant.
Vier nummers is niet veel om een oordeel te kunnen vellen over deze Nederlandse band, maar dat er potentieel rondloopt in Uithoorn mag wel gezegd worden. Ik ben heel benieuwd naar een ‘echte’ cd van deze jongens.