Begin september verscheen Star Treatment, het nieuwe album van Wovenhand. Ter promotie van dit album is de formatie uit de Verenigde Staten op tour door Europa. Hierbij wordt Nederland niet overgeslagen en staan er twee shows in ons land gepland. Liefhebbers van duistere rock, soundscapes en een indrukwekkende frontman melden zich dan ook graag bij de ingang van de Effenaar.
Alvorens we kunnen horen wat David Eugene Edwards van plan is mag Emma Ruth Rundle haar kunsten vertonen. Zangeres Emma stond eerder in het voorprogramma van Wovenhand samen met haar band Marriages, maar vandaag heeft ze het podium helemaal voor haarzelf. Eind september verscheen haar nieuwe album Marked For Death en vandaag laat ze daar ook wat van horen. Aan het begin van de set luistert iedereen nog aandachtig naar de singer-songwriter, maar na een paar nummers ebt de aandacht van het publiek wat weg. Emma begeleidt zichzelf op een gitaar met de nodige distortion. Daarbij maakt haar zweverige stemgeluid het geheel wat duister. Hoewel ze enorm haar best doet kan ze de Effenaar niet een half uur imponeren. Ze is het publiek wel enorm dankbaar en lijkt onder de indruk van de grote zaal. Aan het einde van de set komt strijker Torsten haar vergezellen om nog een nummer mee te spelen en krijgt haar muziek nog net wat meer glans.
Vervolgens is het aan Wovenhand om het publiek te komen vermaken. De band staat met vijf personen op het podium, waarbij de linker microfoon is gereserveerd voor frontman David. Zonder enig woord met het publiek te wisselen gaat de band van start en weet eigenlijk vanaf het eerste moment te imponeren en te overdonderen. De nummers van het nieuwe album Star Treatment staan centraal in de set, maar ook nummers van de oudere albums komen voorbij. David is goed bij stem en is heer en meester op het podium van de Effenaar. Met simpelweg wat blikken en gebaren weten zijn bandleden precies wat ze wel of juist niet moeten doen. Hij dirigeert zijn band door het gehele optreden, wat meteen vanaf het begin staat als een huis. Wovenhand maakt geen muziek die je meezingt of waarop je druk gaat springen. Wat ritmisch meebewegen en knikken volstaat. Diepe grauwe teksten worden ondersteund met dito muziek. De zware bassen klinken door de zaal en het is overduidelijk dat je voor de inspiratie bij Wovenhand bij de woestijnen, zandvlaktes en indianen moet zijn.
Het publiek geniet vanavond van een band die in topvorm is. De live-uitvoeringen komen veel heftiger over dan de studioversies. Dit is ook te danken aan de geweldige band die zanger David Eugene Edwards om zich heen heeft verzameld. Een gitarist die een prima tweede stem vertolkt en een drummer die uit het juiste hout is gesneden passen precies bij deze muziek. Tussen de nummers door begint het gejuich en het applaus steeds meer toe te nemen. Iedereen is onder de indruk van de zanger met de hoed, die het publiek in zijn greep heeft. Het is ook allemaal heel intens wat het publiek te horen krijgt. Wovenhand overdondert de bezoekers tijdens hun bezwerende trip. Men verspilt geen tijd aan onnodige speeches en showelementen. De muziek is de show en wat is het van een hoog niveau. Na ongeveer anderhalf uur verlaat de band het podium en klinkt er wat indianenzang door de speakers. Gelukkig is de show dan nog niet over en zit er nog een toegift in het vat. Tijdens het toegift horen we de zanger eenmaal een kort “Thank You” zeggen. Het publiek blijft dan ook niet achter en geeft de formatie uit de Verenigde Staten een ovationeel slotapplaus terug……
Foto’s door Marc Koetse – Rockportaal.nl