Gev
WRCKG (yep, de klinkers zijn weggelaten om wat cooler te klinken) uit Utrecht mag openen in de dan nog erg bescheiden gevulde Basement. Beetje hardcore en een beetje metalcore doen ze qua sound een beetje denken aan een Stick To Your Guns maar dan met minder cleane vocals en minder pakkende songs. De frontman doet zeker zijn best een energiek optreden neer te zetten en wacht zich nog even in de zaal. Hij doet verder nog wat kunstjes met zijn microfoon zoals die tegen zijn keel houden terwijl hij zingt. Zo af en toe zit er zekere een lekkere breakdown in de nummers maar echt pakkend wordt het niet, daar is het net wat te on-origineel door. Toch denk ik dat de basis er wel is voor wat moois. Een groeier dus.
Een stuk unieker is Underside, dat blijkt al uit de intro van Nepalese gezang. Ja, deze heren komen gewoon helemaal uit Kathmandu en zijn door de hoofdact uitgekozen hen te ondersteunen. Het traditioneel Nepalese tintje wordt nog eens bijgezet door wat hun eigen Eddie (als in van Iron Maiden) of Rocky (van Night Demon) lijkt te zijn; een gast met een traditioneel Nepalees masker. Een mooie zet want hij weet het publiek gelijk wat op te zwepen.
Eigenlijk hebben deze heren dat echter niet nodig want de energie spat van ze af. Je kunt horen en voelen dat de frontman veel heeft moeten doen en laten om hier te kunnen staan en brengt de set dan ook met enorme overtuiging en passie. De teksten liegen er ook niet om, zo gaat Sky Burial over herboren te worden door uit elkaar te worden gescheurd door gieren. Het klinkt zwaar, hard, soms groovend… En dat zonder bas!
Je ziet het enthousiasme van het publiek stijgen en na het optreden is dan ook duidelijk dat ze het publiek voor zich hebben gewonnen. Door zowel hun sterke sound als gewoon de enorme gun-factor.
Het is altijd mooi om te zien hoe Cancer Bats frontman Liam weet te transformeren van rustige, onopvallende gast bij de merch-tafel in energiek podiumbeest. En tussen de nummers door gezellige verhalenverteller te worden. Hij grapt wat over de naam van het voorprogramma (dat WRCKG klinkt als een radiostation) en komt vervolgens met een verhaal van hoe opgewonden een jongetjes van tien naast hem zat in het vliegveld. Die opwinding hoopt hij terug te zien in de zaal. En verdomd, die speech werkt zeker. Al gauw ligt de vloer onder het bier van het pitgeweld.
Opvallend mag zijn dat de invaldrummer (de originele zit thuis papa te zijn) van het Belgische, zeer populaire Wiegedood is. Dat is toch een heel andere (black metal) sound dan de Sabbath-meets-hardcore van the Cancer Bats. Toch brengt hij de 19 ingestudeerde nummers met verve. De setlist is sowieso aardig in elkaar gestoken, een mooie mix van heel oude en nieuwe nummers. En natuurlijk cover Sabotage die het publiek werkelijk de tent doet afbreken.
Een perfect optreden, een enthousiast en gretig publiek, een unieke ongrijpbare sound en een sympathieke frontman. Ik weet meteen weer waarom ik deze mannen opnieuw maar weer eens live ben gaan bekijken. Teleur stellen doen ze namelijk nooit.