Het album steekt van wal met de titeltrack Sacrificum. Met zijn dik tien minuten is dit het langste nummer op het album. Met een epische intro begint het nummer om steeds meer uit te bereiden naar het pakkende vervolg. Vol gas grijpt dit nummer je bij de kladden. Wervelend achtergrondkoorwerk waar je kippenvel van krijgt zijn door het hele nummer te vinden. Heerlijk! Ook Dianne mag gelijk laten horen wat ze in huis heeft. Hoge tonen pers ze uit haar longen alsof het de normaalste zaak is van de wereld. Het nummer raast voort en lijkt op een allervernietigende tornado die alles wat op zijn pad komt verslind! Ongeveer halverwege het nummer wordt er even rustig aan gedaan en bied het nummer ruimte voor een strakke gitaarsolo om daarna gewoon weer verder te beuken.
Voor Nightfall is op dit moment een clip in de maak. Wat mij betreft één van de toppers op dit album. Het is een episch nummer maar wel zoals je dat van Xandria mag verwachten. Het nummer is erg open en ligt makkelijk in het oor. Zonder problemen zing je dit nummer zo mee. Het up tempo ritme zorgt ervoor dat je met moeite kan blijven stil zitten.
Het derde nummer wat we vinden op het album is Dreamkeeper. Van dit nummer verscheen kort geleden een lyric video op internet wat al een fijn staaltje Xandria liet horen. Een teaser die je doet verlangen naar meer. Het nummer klinkt iets minder agressief dan de vorige twee maar laten wel heel erg mooi het bereik van Dianne haar stem horen. Elke noot komt er loepzuiver uit. Het nummer grijpt je bij de strot zoals alleen Xandria dat kan!
Verder met Stardust. Het nummer waar de hele band alles uit de kast mag trekken. Geen tijd om rustig aan te doen. Recht in je gezicht beukt het nummer verder!
The Undiscovered Land heeft een hoog Nightwish gehalte wat zeker goed uitpakt voor de band. Het is een rustig nummer wat je doet wegdromen naar films als Braveheart. Mede door viool, fluiten en andere instrumenten heeft dit nummer een Schots tintje. Ook hier ontbreekt een pakkende gitaarsolo niet. Dit smaakt naar meer.
Gelukkig krijgen we nog meer want we zijn pas op de helft van het album. Het zesde nummer Betrayer voelt gelijk duister aan. Een stuk zwaarder dan de nummers die we tot nu toe hebben gehoord. Met een flinke dot trash metal invloeden maakt dit een apart nummer voor Xandria. Of dit goed uitpakt, zeker wel. No nonsens en strak van vlijmscherp gitaarwerk zijn de kernwoorden van Betrayer. Ook Gerit op drums moet bij dit nummer hard werken. Lekker snel raast dit nummer voorbij. De dialoog in het midden van het nummer geeft het een theatraal tintje zoals we dat ook al hoorden op het album Medea van Ex Libris (de andere band van Dianne). De meer opera stem van Dianne geeft dit nummer een extra dimensie.
Until The End lijkt een ballad te gaan worden. Dat gevoel is een kort leven beschoren want al snel gaat het nummer weer verder zoals we dat van Xandria kunnen verwachten. Pakkend, lekker up tempo met betoverende zang. Ook dit nummer is er weer één die je maar moeilijk uit je hoofd krijgt. Je staat er mee op en je gaat ermee slapen, ook als je dat niet wil. Mijn smaakpapillen zijn inmiddels behoorlijk op de proef gesteld en kan maar één ding zeggen. Het smaakt naar meer, veel meer!
Come With Me is weer een stukje rustiger. Het is een mooi pakkend nummer wat niet complex in elkaar zit. Ook hier mag Dianne haar uitgebreide vocalen laten horen.
Gedaan met de rust en verder met Little Red Relish. Het nummer pakt je bij de kladden en is niet van plan je los te laten. Vooral met zijn erg dansbare toon is dit een heerlijk nummer wat live helemaal los zal gaan. Menig wapperend haar zie ik al in de rondte vliegen.
Het tiende nummer wat de tracklist siert is Our Neverworld. Dit nummer heeft weinig woorden nodig om het correct te kunnen beschrijven. Woorden die steeds door mijn hoofd schieten zijn: pakkend, mooi, adembenemend, prachtig nummer! Dit is typisch een nummer waarvan je hoopt dat er nooit een eind aan komt. Helaas is het mijn zijn bijna vier minute het kortste nummer op het album.
Temple Of Hate begint op een zwierige manier. Al snel stamp je zo mee met je voeten op de beat van het nummer. Als je zou bedenken dat dit nummer ook niet verkeerd zou staan bij Tarja of misschien wel een duet met Tarja heb je een idee welke kant het nummer op gaat. Toppertje!
Time flies when you’re having fun. Alweer het laatste nummer op het album! Sweet Atonement bied weer rust. Het nummer begint met pakkend viool en piano werk. Op rustige, adembenemende toon mengt Dianne haar in het nummer. Een heerlijke afsluiter van het album. Geen we gooien alles nog eens uit de kast en gaan nog voor een laatste keer helemaal los nummer maar heerlijk subtiel. Een prachtige afsluiter!
Het album om kort te gaan:
Het is duidelijk dat Dianne de geschikte zangeres is voor Xandria. De weg die de band al insloeg met Manuella Kraller (Vorige zangeres) met het vorige album, Neverworld’s End is verder gezet. Dat deze weg goed bevallen is ligt voor de hand. Met Dianne kan de band dit ook verder uit gaan werken. Het is een album wat bol staat van jankende gitaarsolo’s, beukend drumwerk, meeslepende zangpartijen, stomend basswerk. De afwisseling tussen meer up tempo werk en wat rustiger werk maken dat het niet saai is om het album te luisteren. Het ene pakkende nummer na het ander, elk op zijn eigen manier, slepen je mee door het album. Voor je het in de gaten hebt ben je alweer het eerste nummer van het album aan het luisteren. Het album werkt erg verslavend en zal zeker een breed publiek aanspreken. Voor liefhebbers van Nightwish, Within temptation, Epica, Delain en Diabulus In Musica is dit een album wat je zeker in de collectie moet hebben. Dat Xandria met Dianne als zangeres het ver gaan schoppen is duidelijk. Er is niets wat Dianne niet kan! Ondergesneeuwd worden tussen al die concurrentie hoeft deze band niet bang voor te zijn. Een topplaat van begin tot eind!
Tracklist:
Sacrificum
Nightfall
Dreamkeeper
Stardust
The Undiscovered Land
Betrayer
Untill The End
Come With Me
Little Red Relish
Our Neverworld
Temple Of Hate
Sweet Atonement
Line up:
Dianne van Giersbergen – zang
Philip Restemeier – gitaar
Marco Heubaum – gitaar en toetsen
Steven Wussow – bass
Gerit Lamm – drums