Zingem Beeft is misschien niet het grootste of belangrijkste indoor-metalfestival van België, maar ze hebben wel een neus voor talent. Ze geven kansen aan bands die we eerder of later terugzien op Alcatraz of Graspop. Sinds enkele jaren mikken ze daarnaast op een ruimer publiek, met bekende en grotere bands als Schizophrenia of Fleddy Melculy. Daarmee hebben we het recept van zaterdag 14 september in CC De Mastbloem in Kruisem al grotendeels verklapt: bands die op weg zijn naar de grotere podia en daar bovenop Carnation als headliner en Cryptosis als eerste niet-Belgische band op de affiche. En dat alles met perfect geluid en licht en tegen een heel betaalbare prijs.
Wel hebben de kapiteins aan het roer van Zingem Beeft de koers wat bijgestuurd: waar vroeger elke van de zeven bands op de affiche stond voor een ander genre, werden ditmaal de genres flink beperkt en lagen de bands muzikaal veel dichter bij elkaar. Geen postmetal, doom of sludge meer. Voor de ploeg achter Zingem Beeft is het een berekende gok, maar voor het publiek is het nog even wennen aan het concept. Het voordeel is dat je minder fans hebben die voor slechts één band een ticket kopen en die dan ook enkel naar die band komen kijken. Het was in CC De Mastbloem de hele tijd gezellig druk, maar voor geen enkele band stond de zaal afgeladen vol. Ook het lokale aspect zijn de organisatoren wat uit het oog verloren, hoewel er in de dorpen en steden rond Zingem tal van nieuwe en beloftevolle bands opduiken.
De opener van Zingem Beeft had Aldrig moeten zijn, een Gentse blackened sludgemetalband met leden uit Soul Grip en Arson. Omdat één van de bandleden niet op tijd in het land geraakte door een staking op de luchthaven van Charleroi, werd Aldrig vervangen door Nocturnal Empire. De afzegging bereikte de organisatie op vrijdag de 13de en zo voelde het blijkbaar ook aan. Ze hebben naar verluidt tientallen bands opgebeld, maar het voorgestelde tijdsslot (om 15.30 u) bleek moeilijk last minute in te vullen. Die van Nocturnal Empire vonden nog wel een gaatje in hun agenda, al moesten ze daarna ook nog naar het zuiden van het land voor een ander concert op dezelfde dag, nota bene op een spreekwoordelijke steenworp van Charleroi.
Nocturnal Empire is een beetje een underdog in het clubcircuit in het Belgische metal-landschap. De band bestaat reeds sinds 1997, maar er zijn heel wat periodes geweest dat deze band in het vriesvak zat om daarna weer tot leven gewekt te worden. De laatste doorstart is die van 2019 en eindelijk lijkt Nocturnal Empire de juiste afslag genomen te hebben. Hun thrash-metal klinkt heel degelijk en er zijn invloeden van andere genres (death, heavy metal, …). Op het podium missen we misschien een tweede gitarist. Die zou voor nog wat extra punch en volume kunnen zorgen. Vocalist Nick (ook van Skold’s Bridle Reign en nog een handvol bands) is één van de sterkhouders in de band: groot vocaal bereik, zowel in de grunts als clean, de juiste attitude en de grote gebaren tijdens concerten, een grappige entertainer op het podium, … Nocturnal Empire heeft in het verleden al wel een aantal tracks opgenomen en uitgebracht, maar op Zingem Beeft brachten ze uitsluitend nieuw werk waarvoor ze nog de studio moeten induiken. Wij onthouden Global en Creepy (vermoedelijk werktitels) als uitblinkers, naast het al iets oudere Faceless. Hoezeer we ook uitkeken naar Aldrig, Nocturnal Empire was een waardige vervanger en die mening werd gedeeld door het publiek dat de band uitzwaaide met een verdiend applaus.
Thrashmetalband Primal Creation komt uit het Meetjesland (waar België grenst aan Zeeland) en heeft met Koen een Nederlandse zanger, die bovendien jarig was op de dag van dit festival. Deze band heeft goede herinneringen aan Zingem, iets wat ook festival-aankondiger Daf niet ontgaan is. Ze wonnen in Zingem in 2019 de Wacken Battle in de Volkskring, hetzelfde zaaltje waar Zingem Beeft in 2017 zijn eerste editie organiseerde. Het was uitkijken in welke bezetting Primal Creation zou aantreden op Zingem Beeft. Gitarist Cedric heeft al zijn laatste concert met de band gespeeld en een vaste vervanger werd nog niet aangekondigd. Hij werd hier opnieuw vervangen door Sven van Patroness. En er was nog een vervanging: bassist Ewoud moest voor deze ene keer zijn stek in Primal Creation afstaan aan roadie Frederik. Toch stond deze thrash-band op geen enkel moment met een ‘B-ploeg’ op het podium van Zingem Beeft. Alle tracks werden strak en foutloos gespeeld, inclusief coole poses en met tonnen attitude. Wie niets van de vervangingen wist, had het nooit geraden.
Primal Creation bracht vijf nummers van News Feed uit 2021, eentje van Demokracy uit 2017 (The Mockracy) en de recente single Not In My Backyard (2023). Zowel voor Primal Creation als voor Zingem was dit een blij terugzien met elkaar en dat zorgde voor een pak vuisten in de lucht en heel wat headbangen op de eerste rijen.
Destroy Humanity wordt naar eigen zeggen beïnvloed door de grooves van Pantera, Lamb Of God; Pro-Pain en Machine Head, maar dan met een eigen twist. Ze zijn al sinds 2012 on the road en pas in 2021 was er het debuutalbum Hypnopompia. Vorig jaar was een goed jaar voor dit trio met enkele leuke supports en de nieuwe single Isolation. Die zat uiteraard in de setlist voor Zingem Beeft, naast zes nummers van Hypnopompia en het nieuwe Black Pyramid, dat we als één van de betere van de set willen aanduiden. Destroy Humanity heeft zeker de sound van een Pantera, maar mist de punch en de snelheid van dat voorbeeld. Ze beuken lang en veelal in hetzelfde ritme in op het publiek. Dat reageert aanvankelijk enthousiast op al die agressie, maar gaandeweg lopen de achterste rijen leeg. Destroy Humanity was een beetje een gemiste kans: misschien had met één goedgemikte cover de vonk wel kunnen overslaan naar het publiek.
Hexa Mera is de eerste band ooit in de geschiedenis van Zingem Beeft die mag ‘terugkeren’. Ze stonden er al in 2018 op het podium, toen als headliner in een kleinere setting. Iedereen die al eens naar dit festival ging zal zelf een band in gedachten hebben die ze terug willen zien en voor velen was de keuze voor Hexa Mera terecht. De passage op Zingem Beeft in 2018 ligt dan wel al ver terug in het geheugen. Maar er zijn heel wat metalheads die Hexa Mera vorig jaar een heel goed concert zagen spelen op Alcatraz en dat ligt wel nog vers in het geheugen.
Het recentste album van Hexa Mera is Methuselarity – Part 1 uit 2023 en inmiddels werken ze aan Part 2. Methuselarity – Part 1 werd integraal (maar niet in volgorde) gespeeld, aangevuld met twee tracks van Enlightenment, het vorige album (Divide et Impera en Inhuman). Voor Zingem Beeft maakte Hexa Mera plaats in zijn voorts concert-loze agenda. Toch ontbrak het het vijftal niet aan routine en passie op het podium. Hexa Mera verkeert in bloedvorm en was op Zingem Beeft de eerste band die de zo goed als volle zaal mee had.
Bear is de ‘andere’ band van gitarist James Falck die in 2022 reeds met Cobra The Impaler op Zingem Beeft stond. Bear is een progressieve hard/metalcoreband die erom bekend staat dat ze in het laatste nummer van hun live-set (Wreckthings) hun instrumenten (proberen) vernielen.
We zagen Bear al eerder aan het werk en blijven zoeken waar het deze band om te doen is. Elk concert van Bear is een belevenis, een spektakel, een springerige speeltuin van pompende energie en brutale agressie, maar behalve dat maakt het niet altijd veel los bij het publiek. Misschien moet dat ook helemaal niet. Misschien dat er daarom tijdens het concert een man in carnavals-beer-pak rondliep op het podium, in de foto-pit en tussen het publiek. De man in carnavalskostuum probeerde een mosh/circle-pit op gang te trekken, speelde luchtgitaar, knuffelde mensen in het publiek en ging al crowdsurfend over de handen van de eerste twee rijen. Hoewel de band zijn stinkende best deed, ging alle aandacht naar de beer. In dat kostuum en met dat masker zag die man niet altijd goed waar hij liep en het bekijken van zijn lijdensweg langs alle hindernissen was bij momenten interessanter dan wat er op het podium gebeurde.
Cryptosis is de eerste niet-Belgische band op de affiche van Zingem Beeft. Hun landgenoten van An Evening With Knives stonden wel op de affiche van de wegens corona afgevoerde Zingem Beeft-editie van 2020. Het Nederlandse Cryptosis ontstond in 2020 als doorstart van Distillator. Deze band brengt progressieve thrashmetal met een inhoudelijk concept van een dystopische, door computers en AI geregeerde wereld. Het debuutalbum Bionic Swarm verscheen in 2021 en in 2023 was er de EP The Silent Call met twee live-nummers, opgenomen in Athene. En er is alweer een nieuwe release in de maak. Daarvan kreeg Zingem Beeft reeds Master of Life te horen.
Het was een klein mirakel dat Cryptosis slechts vijf minuten na het vooropgestelde uurschema aan zijn set kon beginnen. Ook hier kampte één van de bandleden met luchthaven-problemen. Hij arriveerde slecht tien minuten voor het voorziene aanvangsuur in de backstage en bezorgde zichzelf en de organisatie zo enkele bange momenten. Dat Cryptosis op zijn eigen facebook-pagina al sinds april Zingem Beeft aankondigde in de stad Waregem, en dus niet in Kruisem, voegde nog wat extra spanning toe, maar gelukkig werd de gps correct ingesteld.
Cryptosis als subheadliner was een wilde gok. Het was nog maar hun tweede concert ooit in België. Dat kan de honger naar deze nog te ontdekken band groter maken of mensen net doen afhaken. De zaal van Zingem Beeft stond goed gevuld bij de start, maar de interesse verslapte gaandeweg. Het concept van Cryptosis is een interessant extraatje en dat concept wordt goed doorgetrokken naar de podium-opbouw, zodat er ondanks de beperkte bandbezetting altijd wel iets gebeurt tijdens het concert. De muziek volgt evenwel niet op hetzelfde niveau. Live gaat een deel van het progressieve verloren en klinkt deze thrash bij momenten maar heel gewoontjes, met dezelfde macho poses als ten tijde van Distillator. De meest enthousiaste reactie van het publiek kwam toen Cryptosis een cover van Slayer speelde. Cryptosis en Zingem Beeft waren misschien nog niet klaar voor elkaar.
Carnation bestaat als band al meer dan 10 jaar en in die tijd hebben ze zowat alles kunnen afvinken van de doelen die elke metalband op zijn bucketlist heeft staan: Graspop, Alcatraz, Summer Breeze, Dynamo Metal Fest, 70.000 Tons of Metal, concerten in Brazilië en Japan, … Zopas ging deze band nog op tournee met Pestilence en Bodyfarm door Europa. In al die tijd bracht Carnation twee EP’s, drie studio-albums en twee live-albums uit. Cursed Mortality, het recentste studio-album, was (een beetje) een breuk met de oldschool deathmetal die Carnation eerder bracht. De sound werd op dit album gekruid met moderne extreme metal en blijft toch heel herkenbaar. Er is iets meer plaats voor melodie, groove en progressieve elementen, zelfs voor cleane vocalen. Invloeden daarvoor komen onder meer van Iron Maiden en King Diamond. Voor de lyrics vonden ze inspiratie bij de film Blade Runner en ook nog bij kinderverkrachter/ontvoerder Dutroux.
De band sprak bij de release van dat recentste album van een wedergeboorte en die lijn wordt ook doorgetrokken in het visuele van de concerten. De kaarsen op het podium doen ons denken aan het rituele van black metal en in sommige atmosferische stukken klopt dat plaatje ook muzikaal. Het vroeger rood geverfde gezicht van zanger Simon krijgt voortaan een zowat King Diamond-look. Ondanks dat het stilaan naar middernacht gaat, opent Carnation op Zingem Beeft voor een zo goed als volle zaal. Dat dat zou gebeuren kon je vooraf al afleiden door het aantal band-shirts in het publiek te tellen of te kijken naar de constante stroom van kopers aan hun merch-stand. Carnation wordt in Vlaanderen op handen gedragen en terecht.
De set voor Zingem Beeft was opgebouwd op de fundamenten van Cursed Mortality, dat op twee nummers na integraal gebracht werd. Aanvullen deden ze met klassiekers als Hellfire, Plaguebreeder en Fathomless Depths. Als headliner mag/moet je een toegift spelen en dat moment had Carnation bewaard voor hun Necromancer. Carnation was een mooie afsluiter van een festival dat op een kantelpunt staat. Benieuwd welke koers de kapiteins hebben uitgestippeld voor volgend jaar.