Op zaterdag 16 september kwamen zowat 400 metalheads samen in De Mastbloem in Kruisem (B) voor de zesde editie van Zingem Beeft, intussen toch zowat het startsein voor het najaars-indoor-concertgebeuren in Vlaanderen.
De geschiedenis leert ons dat bij Zingem Beeft vroeg opdagen altijd beloond wordt en deze keer was dat opnieuw het geval. De nieuwe metalband Beal kwam hier zijn visitekaartje afgeven aan het publiek met hun eerste ‘grote’ concert. Hun eerste release is reeds opgenomen, maar nog niet uitgebracht. De reden dat Beal toch al Zingem Beeft mocht openen, heeft waarschijnlijk te maken met het ‘strafblad’ van de bandleden. Daarop staan muzikale veroordelingen bij bands als Speedball Jr, the Bollock Brothers, Our Common Sense, Vagevuur, Angry Eye, Buzzkill Baby en Hammeramp. Dat zijn niet enkel heel wat bands, maar ook heel wat genres bij elkaar. Als Beal brengt dit vijftal een inventieve en uptempo mix van klassieke hardrock en oldschool heavy metal, met daarbij een ‘boze voetbalsupporter’ als vocalist (Thomas van postmetalband Our Common Sense). In de meeste tracks is er een heel goede match tussen de muziek en zijn militante, cleane vocalen, maar als hij vocaal uithaalt, raak je als luisteraar het spoor wat kwijt.
Beal werd opgericht door Frederik Landuyt en live merk je dat hij bij deze band de touwtjes in handen heeft. Als enige van de band heeft hij voor Zingem Beeft twee ‘oorlogs/camouflagestrepen’ onder zijn ogen geschilderd, om aan te geven dat hij dit ‘gevecht’ met/om het publiek wil winnen. Wie er al bij was voor Beal kreeg op Zingem Beeft een heel gretige en heel podiumvaste band te zien, met een originele aanpak in genres waarvan je dacht dat alles al eens eerder gedaan was. Niet dus. En dan hebben we Beal nog niet eens op zijn volle sterkte gezien, want Walter Snoeck van Earupt moest invallen voor één van de Beal-gitaristen. Laat die eerste release maar komen.
Lost Baron werd in 2014 gestart en bood in de begindagen een mix van stoner en metal. Deze band uit Roeselare leverde twee EP’s af vooraleer ze zichzelf in 2018 herleid hebben tot een trio en de muzikale koers veranderden naar moderne, donkere metal met elementen van groovemetal, hardcore, stoner en black metal. Hun eerste full-album – als trio – was Dark Messiah dat in 2022 uitkwam en dat heel wat lovende kritieken kreeg, ook op deze site. Hoewel ze al flink wat concerten speelden, was deze band voor een groot deel van het publiek van het breed-programmerende Zingem Beeft een ontdekking. Met twee gitaristen die elkaar afwisselen op zang krijg je veel variatie. De energie spat van het podium en het zijn de gitaristen die veel contact maken met het publiek, door een deeltje van de liveset tussen de toeschouwers af te werken. Zoveel grinta werd beloond met enthousiast gejoel en applaus. Lost Baron bracht op één track na het album Dark Messiah integraal en in de albumvolgorde. Enkel A Parasite, A Plague werd ingeruild voor Indifference.
Het Gents-Antwerpse viertalHuracán is een telg uit de familie van dunk!records en levert een mix van stoner, noise en sludge. De band produceerde reeds twee EP’s en het recente full-album We Are Very Happy. Huracan rijgt de mooie supports aan elkaar en mocht al twee keer aantreden op het Dunk!festival. Zingem Beeft kan het begin zijn om buiten de eigen niche erkenning te krijgen en die kans heeft Huracán met twee handen gegrepen. Met name de bassist is een podiumtijger die constant het publiek aanvuurt en die voorts visueel vertaalt wat er muzikaal gebeurt. Van de lyrics zal dat niet komen, want die zijn er nauwelijks. En die worden ook nog eens verdeeld over alle muzikanten. De bassist keek ook hard uit naar Angel Crew, om zijn jeugd nog eens te kunnen herbeleven. Buiten De Mastbloem was het ruim 25 °C en in de zaal liep de temperatuur nog hoger op. Mogelijk heeft dat de drummer van Huracán geïnspireerd om een wel heel fleurig Hawaï-hemd aan te trekken. Drummers mogen dat.
De set van Huracán op Zingem Beeft werd ingezet met twee nummers uit de EP Realm Of Instability uit 2017 met daarna vier tracks uit We Are Very Happy en dan nog de kopstoot Dark Numbers (opnieuw uit Realm…) als uitsmijter.
Het West-Vlaamse The Curse Of Millhaven timmert reeds sinds 2012 aan de muzikale carrière en dat bracht hen reeds naar de podia van Antwerp Metal Fest, Ieperfest en Graspop. Het begon met een mix van metalcore en melodic deathmetal, maar dat is intussen geëvolueerd naar een mix van death en black metal. De bandnaam is gebaseerd op het gelijknamige nummer van Nick Cave. In de discografie van dit gezelschap vind je een EP en twee full-album terug. Het meest recente wapenfeit is de single Maze van 2022, maar de band zat deze zomer in de studio voor nieuw materiaal. Daar mocht het publiek van Zingem Beeft al eens van proeven met Bringer Of Light. Voorts bracht The Curse Of Millhaven een doorsnede van het oudere werk. Enkel het eerste album werd overgeslagen. Het was voorspeld en The Curse Of Millhaven loste alle verwachtingen in door als een pletwals door de zaal te razen.
Angel Crew is een hard/metalcore gezelschap uit het Brusselse dat in 2000 werd gestart met bandleden die eerder in Backfire, Downshot, Deviate, Length Of Time, Arkangel, Down But Not Out en Code Red speelden. In Angel Crew herkennen we sinds kort de Belgen Jonas Sanders en Greg Discenza van de Amerikaanse band Pro-Pain, die beiden eerder al op Zingem Beeft stonden met Komah. Angel Crew is inzake opnames niet zo productief en bracht in meer dan 20 jaar bestaan nog maar drie full-albums uit. Daarvan is het in 2016 uitgebrachte XVI het meest recente. Daaruit speelde Angel Crew enkel Crucify Me. Zowat de helft van de set in Kruisem kwam uit het debuutalbum Another Day Living in Hatred uit 2001 en de andere helft uit One Life, One Sentence uit 2005. Wie uit jeugdsentiment naar het Brusselse collectief kwam kijken, kreeg waar voor zijn geld.
Vorig jaar viel bij Angel Crew Pat uit voor een reeks concerten (onder meer op Alcatraz) en werd Angel Crew uit de nood geholpen door Jeroen Camerlynck van Fleddy Melculy. Omdat de Fleddies dit jaar op hetzelfde Zingem Beeft speelden, stond het in de sterren geschreven dat Jeroen opnieuw als gastvocalist mee zou doen met Angel Crew en dat gebeurde inderdaad. Het publiek wist het allemaal wel te smaken en er werd spontaan een kleine moshpit gevormd voor het podium. Opvallend: tussen de nummers door waren er lange pauzes om zowel de band als het publiek op adem te laten komen.
2023 is het jaar van de grote doorbraak voor Schizophrenia, toch als we kijken naar hoe deze Antwerpse band zijn zomervakantie georganiseerd heeft: ze stonden op het podium van achtereenvolgens Graspop, Hellfest, Wacken, Dortmund Deathfest, Alcatraz en Summer Breeze. En dan vergeten we nog een paar minder bekende festivalletjes in Duitsland, Tsjechië en Slovakije. Om maar te zeggen dat Schizophrenia goed ingespeeld was voor de rit naar Kruisem.
Schizophrenia staat sinds 2016 voor een mix van death en thrash. Sinds de start zorgde de band voor twee EP’s en een full-album. Hun meest recente werkstuk was de EP Chants of the Abyss van begin dit jaar, met covers van Slayer, Morbid Angel, Judas Priest, Misfits, GBH en Exodus. Daarvan kregen we er slechts twee te horen. Eerst liet de Italiaanse zanger Riccardo het publiek kiezen Slayer en Morbid Angel en toen koos het publiek voor Necrophiliac van Slayer. Op het einde van de reguliere set bleek dat Schizophrenia nog ruim zeven minuten mocht spelen, en dus joegen ze er als niet-zo-bedoelde toegift er ook nog Maze Of Torment van Morbid Angel door. Voorts werd de liveset gevuld met nummers van het album Recollections of the Insane en debuut-EP Voices. Schizophrenia speelde als een perfect geoliede machine, al had de geluidsman wat moeite om alle input netjes in evenwicht te houden. Op de eerste rijen werd flink gemosht. Ricky zag een kans en vroeg nog om een circle pit en een wall of death, maar daarvoor was het te warm in de oven van De Mastbloem.
De eerste single van Fleddy Melculy, T-Shirt Van Metallica, sloeg in 2016 in als een bom en de rest is geschiedenis. De volgende singles van deze Nederlandstalige metalcoreband maakten met elke nieuwe release telkens wat minder indruk, maar live staan ze er nog wel. Fleddy Melculy mocht in De Mastbloem aantreden als headliner en deed dat met goed 20 minuten vertraging. Best jammer voor de voorts perfect gevolgde timing. Misschien dat er daarom op het einde van de set geen tijd meer was voor de obligate toegift.
Mogelijk zorgde het late aanvangsuur ervoor dat de aanvankelijk nog goed gevulde zaal naar het einde toe half leeggelopen was. Ross Demon van Angel Crew was gastbrulboei tijdens de opnames van Feestje In Uw Huisje en kon dat op Zingem Beeft nog eens overdoen. De set van Fleddy Melculy was een dwarsdoorsnede van de vier albums van deze band. Het was geen slecht concert, maar van een headliner hadden we toch net iets meer verwacht. Een paar bisnummers om te beginnen.
Zingem Beeft maakte opnieuw zijn ambitie waar om zeven heel diverse topbands tegen een bescheiden ticketprijs in perfecte omstandigheden (inzake lucht en geluid) aan te bieden aan een ruim publiek.