Het album telt acht nieuwe composities waarbij de basis langzaam neergezet is waardoor de ritmesectie/baspartij sterk naar voren komt en in samenwerking met de synthesizer voor een sterk hypnotiserend karakter zorgt. Daarbij wordt de industriële metalvibe goed gecombineerd met de elektronische beats/muziek van de jaren tachtig.
Die zware groove die als een golf over je heen spoelt, komt mooi naar voren in bijvoorbeeld Pulse, Our Revenge en Another Way. Remain Unseen, Person To Person en IEYEI hebben een beat die wat hoger ligt dan de eerder genoemde composities en qua elektronica bepaalt de synthesizer hier ook de melodie.
DRKNRG lijkt terug te grijpen op de Italo van de jaren tachtig en wordt gekenmerkt door dansbare ritmes met synthesizerklanken en gesproken samples die voor de vocale kant zorgen. En dat karakter komt terug in de compositie Be A Light. Ik merk wel gaandeweg het album dat je meegezogen wordt in de draaikolk van elektronische wervelingen en diverse ledematen uit zichzelf lijken te gaan bewegen.
Na de acht composities volgen er nog vijf remixen van Remain Unseen, Be A Light, IEYEI en Person To Person. Stuk voor stuk bewegen de remixen zich meer naar het dansbare industriële genre en zou op een festival als Tomorrowland nog wel eens hordes mensen in beweging kunnen krijgen. Een beetje bassboosted, dubstep en hardstyle elementen zijn goed toegevoegd om de muziek van Mach Fox, D-bot en Dein Offizier nog een niveau hoger te krijgen.
We kunnen niet zeggen dat Be A Light van Zwaremachine nu direct tot de metal gerekend kan worden, maar de wereld houdt ook niet op bij de grenzen van de metal en Zwaremachine maakt daar voor mij mooi gebruik van om toch te imponeren.